Locatiebeschrijving

In een weide nabij het kruispunt van de Roeselaarsestraat met de Verlorenhoekstraat liggen 3 betonnen constructies: Cambrai 1 (de meest zuidwestelijke constructie), Cambrai 2 en Cambrai 3 (dichtst bij de Verlorenhoekstraat). De constructies liggen circa 2 kilometer ten noordoosten van de kerk van Sint-Jan, op circa 150 à 200 meter ten noorden van de autostrade A19. Circa 200 meter ten noordwesten ligt de Duitse mitrailleurpost "Pickelhaube", op circa 200 meter naar het zuiden toe ligt de betonnen constructie "Cambrai Trench". De omgeving is licht heuvelachtig en grotendeels landelijk.

Historische Achtergrond

1 van 3 bewaard gebleven betonnen constructies, die gelegen waren in een verbindingsloopgraaf die liep van "Cambrai Reserve" naar "Cambrai Trench". Vandaar dat de 3 constructies niet gelijk georiënteerd zijn, maar de loopgraaf volgen. Het beton is in vergelijking met de 2 andere "Cambrai"-constructies van een andere textuur. Ook de indeling van de constructie is heel anders. Vermoedelijk dienden de openingen aan de achterkant onder meer om signalen door te seinen. Vandaar dat gedacht wordt dat deze constructie eerder als commandopost fungeerde.

Oorspronkelijk stonden in deze omgeving ruim 30 betonnen constructies, die allen in 1916-1917 gebouwd werden en op de eerste dag van de "Derde Slag om Ieper" (31 juli 1917) veroverd werden. Ze maakten deel uit van de frontlinie in de zomer van 1918.

In één van deze schuilplaatsen richtte Noël Chavasse, geneesheer-chirurg van het RAMC, een hulppost in. Hij had reeds een Military Cross en het Victoria Cross ontvangen wegens zijn heldenmoed. De eerste dag dat hij in deze omgeving werkte, liep hij een hoofdwonde op, maar hij weigerde zijn post te verlaten. Twee dagen later werd hij ernstig geraakt in buik en arm. Zwaargewond werd hij overgebracht naar het "Casualty Clearing Station No 32" (medische post) op de Brandhoek in Vlamertinge, waar hij aan zijn verwondingen overleed op 4 augustus 1917. Hij werd begraven op "Brandhoek New Military Cemetery" (Vlamertinge). Postuum werd hem een tweede Victoria Cross toegekend. Hij is de enige militair die tijdens de Eerste Wereldoorlog twee Victoria Crosses mocht ontvangen.

Kenmerken

Vrijstaande, halfondergrondse betonnen constructie van circa 805 centimeter lang en 420 centimeter breed. Het beton is fijner samengesteld dan de 2 andere "Cambrai"-constructies en is gegoten tegen een houten bekisting en deels tegen rijshout (aan de voorkant = zuidwestkant). Het dak is nagenoeg vlak en circa 90 centimeter dik. In de oosthoek en noordhoek, die iets afgeknot zijn, steekt telkens een opening. In de achterkant is een insprong van circa 215 centimeter lang en 110 centimeter diep, waarin 2 openingen steken, die naar binnen toe verbreden. Iets meer naar rechts is een deuropening van circa 100 centimeter breed.

Binnenin zou de constructie uit 3 ruimtes bestaan.