Tussen 1388 en 1409 werd een nieuwe omwalling, zogenaamde Bourgondische vestingsmuur opgetrokken. De bestaande dubbele gracht en aarden wal werden aangevuld met een zeven tot acht meter hoge bakstenen muur. Deze stadsmuur telde een 40-tal halfronde torens en een aantal ronde torens. Vanaf 1678 liet Vauban de omwalling gedeeltelijke slopen en vervangen door een gebastioneerde muur. Vanaf 1683 werd de vestinggracht aangepakt. De verdedigingswerken werden vanaf 1782 onder Oostenrijks bewind gedeeltelijk gesloopt. Vanaf 1815 werd een laatste keer beslist om Ieper militair te versterken. In 1853 werd door de Belgische regering beslist om de stad te ontmantelen maar de hoofdwal bleef nagenoeg bewaard. Ook tijdens de Eerste Wereldoorlog bleef de omwalling ongeschonden.