Een sedert midden 19de eeuw heringerichte en aangepaste voormalige gesloten hoeve, met behouden kern uit de eerste helft van de 18de eeuw. Gebouwen van bak- en breuksteen met licht roos geschilderde gevels uitziend op de binnenplaats. Ten westen, woonhuis dat circa 1950 werd verbouwd en vergroot in een romantische stijl niet zonder charme. Aan de erfzijde blijft er nog een oorspronkelijke, vlak omlijste rondboogdeur over, en in de achtergevel nog de breukstenen plint. Deze loopt door in het éénlaagse, niet verbouwde boerenhuis met zadeldak (pannen), dat bovendien nog een getralied kloosterkozijn en een rechthoekig venster van zandsteen in de achtergevel bewaart. Aan de erfzijde, in het haaks gedeelte van breuksteen, een rondboogdeur in een zandstenen omlijsting met uitstekende imposten, druipsleutel en waterlijst. Ernaast, een arduinen armpomp. In de noordoostgevel, een gelijksoortige rondboogdeur en beluikte rechthoekige vensters met oude posten met negblokken (eerste helft 18de eeuw).

Ten oosten, schuin ingeplant dienstgebouw onder schilddak (pannen) met oude kern; resten van vakwerk met bakstenen en breukstenen vullingen. Overige aanhorigheden, onder meer de schuur met breukstenen muurpand, grotendeels verbouwd.