Voormalige hoeve van de heren van Speelhoven, afstammelingen van het huis van Aarschot. Herenhoeve van zeven traveeën en drie bouwlagen, onder zadeldak.

Het rechter gedeelte (vijf traveeën) dateert uit de eerste helft van de 17de eeuw, is opgetrokken in baksteen op ijzerstenen plint, met gebruikmaking van zandsteen voor de kruiskozijnen (met geprofileerde tussendorpel) en steigergaten; twee ijzerstenen rondboogdeuren (met waterlijst, sleutel, imposten); de middentravee is bekroond door een Vlaams venster met overhoekstopstuk.

De twee linker traveeën (waarvan de eerste toegemetseld werd) dateren uit de tweede helft van de 19de eeuw, toen de hoeve in die richting vergroot werd; ze contrasteren fel met het oude gedeelte.

De zijtrapgevel (op schouderstukken) is asymmetrisch: de achterkant telt slechts één bouwlaag. De achtergevel heeft zeven traveeën en een derde ervan dateert uit de tweede helft van de 19de eeuw. Recentelijk werden de vensters aangepast en moderne dakvensters aangebracht.

Haaks ten opzichte van het woonhuis (zuidelijk), staat de oude schuur (met dakvenster en grote poort met ijzerstenen negblokken), waarvan het dak verlaagd werd in de tweede helft van de 19de eeuw. Het rechter gedeelte werd in recente tijden aangebouwd. In noordelijke richting bevinden zich de stallen.

Het hoevecomplex was voorheen langs de vier zijden omgeven door grachten, die in zuidelijke richting de afmetingen van een vijver benaderen. Deze zijn nu grotendeels verzand.

Men bereikt de hoeve langs een dreef (160 meter lang) van Amerikaanse eiken; deze loopt dwars door het weideland dat de hoeve omgeeft in noordelijke en oostelijke richting.

Perzikboomgaarden op een heuvelhelling ten noorden van de hoeve, begrenzen het weideland. Ten westen en ten zuiden is de hoeve omgeven met boomgaarden. Destijds (13de-14de eeuw) was de heuvelhelling in noordwestelijke richting beplant met wijngaarden van lokale vermaardheid. De hoeve is dus gelegen te midden van een ongerept golvend landschap.