De watermolen van Broeckem werd in het begin van de 13de eeuw op de linkeroever van de Grote Gete gebouwd. Omstreeks 1700 bouwde de eigenaar op de rechteroever een oliemolen, waarin de olie uit lijn- of raapzaad werd geperst. De graanmolen was met stro bedekt, de oliemolen met pannen. Rond 1800 worden beide molens verkocht. De nieuwe eigenaar veranderde de oliemolen in een vollersmolen of walkmolen.

In de zijgevel van elke molen, naar de Gete toe, staat een gedenksteen die met een kroonstaf versierd is en het jaartal vermeldt: V.M. - 1783. Omstreeks 1905 viel de vollersmolen stil. In 1937 wordt de graanmolen gedeeltelijk herbouwd en gemoderniseerd. Hij kreeg een verdieping bij en de gevel werd in de kenschetsende 18de-eeuwse stijl opgetrokken. De zijgevels bleven bewaard.

Het metalen rad heeft zes meter diameter en draagt 48 eikenhouten platen (schoeben). De machine, waarvan het gangwerk gemakkelijk kan gevolgd worden, levert 18 à 20 PK. Een sluis laat het water van de brede spaarkolk op de schoepen vallen (waterpeil 36,27 meter). De molen bezit drie maalgangen (ligger en loper) met bovenaandrijving.

Voor de graanmolen ligt het wagenhuis. Dit wagenhuis is een goed bewaard voorbeeld van vakwerkconstructie. De opstaande steunstijlen, de schuine windstijlen en het horizontale regelwerk zijn zichtbaar gebleven. De vakken daartussen werden met vlechtwerk en leem gedicht. Deze wandtechniek wordt in onze streek vrij zeldzaam. Over de ouderdom van het wagenhuisje is niets bekend. Tot voor enkele jaren werd het gebouwtje als bakhuis gebruikt.