Tussen de spoorweg en het industriegebied gelegen tuinwijk naar ontwerp van F. Van Rompaey, waarvan de straten vanaf 1901 werden geopend door de vereniging "Le progrès industriel et commercial"; genoemd naar het nabij gelegen doch in 1979 gesloopte kasteel Moretusburg van 1825. Tuinwijk opgericht om de werknemers van de groeiende industrie te voorzien van woningen en een zekere infrastructuur. De kerk naar ontwerp van F. Van Rompaey werd opgericht in 1911-1913, met de bouw van de scholen in de Maalbootstraat (nummer 19) naar ontwerp van F. Van Rompaey van 1910, werd gestart in 1912; het ontwerp van de vleugel aan de Grammestraat is van 1920; de meisjesschool werd in 1928 herbouwd na een brand. De huizen werden opgericht vanaf 1921 (gevelplaat bij Grotebaan nummer 23/hoek Scheldevrijstraat) tot circa 1950 in opdracht van de Maatschappij voor Goedkope Woningen. Meer recent (tot 1965) werd de tuinwijk nog uitgebreid, onder meer met 8 meergezinswoningen.

De oude tuinwijk beslaat het noordoostelijk deel van de wijk en omvat de neogotische Sint-Jozefskerk (Baron Sadoinestraat nummer 34), een bakstenen, zuid-noordgerichte kruisbasiliek met toren ten oosten, interieur met spitsbogen op zuilen met koolbladkapiteel waarop schalken onder houten spitstongewelf.

De bebouwing in een vereenvoudigde regionalistische stijl bestaat voorts uit gegroepeerde ééngezinswoningen van twee traveeën en één (breedhuizen) of twee (diephuizen) bouwlagen met omhaagde, omheinde of ommuurde voortuintjes. Bakstenen enkelhuizen met een doorgaans symmetrisch opgestelde afwisseling van lijst- en afgeschuinde puntgevels onder pannen mansardedaken, laatstgenoemde soms overkragend bij het diephuistype (onder meer Scheldevrijstraat). Rechthoekige muuropeningen met beschilderde en geprofileerde cementlateien.