Zogenaamd "Hof van Delft", modo "Laarkasteel", heden Sint-Lucaskliniek. Kasteel in neo-Vlaamserenaissance-stijl, van 1903, gelegen op een lichte verhevenheid in een beboomd domein. Ingesloten door de nieuwe ziekenhuisvleugels aan zuid-, oost- en westzijde. Van het oorspronkelijk omgrachte kasteel (zie Ferrariskaart) uit de 17de eeuw rest nog een ruïne, in de uiterste zuidwesthoek van het domein. In 1903 liet ridder Leo van Delft een nieuw kasteel oprichten naar ontwerp van H. en L. Blomme, volgens oude foto's mogelijk ter vervanging van een 19de-eeuws kasteel. Het circa 50 hectare groot domein werd in 1945 aangekocht door de N.V. Domein het Laar, die het domein in villapercelen verkavelde; het kasteel werd in 1946 ingericht als ziekenhuis met nieuwe vleugels naar ontwerp van M. De Meester, die in 1948 in gebruik werden genomen. De vleugel voor de afdeling psychiatrie is van 1968.

Kasteel: rechthoekige bakstenen constructie van twee bouwlagen onder leien schilddak met talrijke dakkapellen, van 1903 (zie cartouche in de zuidoostelijke gevel); hoge natuurstenen plint met betraliede rechthoekige keldervensters. Verwerking van natuursteen voor speklagen, waterlijsten, hoekstenen, diamantkoppen, friezen en omlijstingen. Oosthoek met monumentale, ingebouwde vierkante toren van vier bouwlagen onder tentdak met lantaarn; overkragende vierde bouwlaag met twee polygonale erkertorentjes en één hoektravee onder schoudergevel. Kleinere ingebouwde toren van vier bouwlagen onder tentdak aan noordwestgevel en ronde hoektoren onder peerspits op de westhoek. Voorts risalieten met schoudergevels (zuidoostelijke- en zuidwestelijke gevel) of geaccentueerd door dakvenster (zuidoostgevel). Rechthoekige vensters, waaronder kruis- en kloosterkozijnen. Korfboogdeur (zuidoostgevel) in rondboogportiek, geritmeerd door vlakke pilasters; attiek met balustrade.

Onthaalruimte met neo-Lodewijk XVI-getint stucwerk en marmeren schouw met leeuwenkoppen en Ionische zuiltjes.

Ruïne: twee smalle vleugels van één travee en twee bouwlagen onder zadeldaken (Vlaamse pannen), in zuidgevel boven een blinde rondboognis moeilijk leesbaar jaartal 1602, volgens sommige auteurs 1802, verwijzend naar een herstelling. Deels bepleisterd bakstenen gebouw, gelegen aan een overblijfsel van de oorspronkelijke omgrachting; sporen van zandstenen hoekblokken en muurbanden. Westgevel met schuine steunmuren. Meestal gedichte muuropeningen en enkele rechthoekige vensters met arduinen dorpels. Rechthoekige deur aan oostgevel in geriemde omlijsting; steektrap. Oostvleugel met zonnewijzer.