D'Herbouvillekaai

Tekst van D'Herbouvillekaai (https://id.erfgoed.net/themas/11680)

Gelegen aan de Schelde, ten noorden begrensd door de Ledeganckkaai, ten zuiden door de Naftaweg. Aangelegd in 1877-85 ter hoogte van de in het stadscentrum aangelegde kaaien. Een bronzen gedenkplaat herinnert aan de inhuldiging. Naamgeving op 5 mei 1903 naar de Franse Marquis d'Herbouville, die in 1800 door Bonaparte tot prefect van het Departement van de beide Neten werd benoemd.

De havenafdaken aan de Herbouvillekaai genummerd van 1 tot 8 vertoonden een doorlopende constructie van 1288 m lengte op 60 m diepte ingedeeld in vierenzestig vakken van elk 20 m; afdekking met plat dak ondersteund door kolommen op 12 m van elkaar; daarbovenop werd ononderbroken een kraanrail gemonteerd waarop één kant van de eenenvijftig hydraulische halfportaalkranen steunde; deze kranen zijn alle verdwenen. Op de voorkaai werden drie evenwijdige treinsporen aangelegd die onder de kranen doorliepen. De zijkanten van de afdaken waren afgesloten met gegalvaniseerd plaatijzer met voor de poortopeningen rolluiken van het Kinnearsysteem. Van dit lange afdak bleven slechts enkele stukken bewaard, met name nummers 1, 5 en 8, respectievelijk 60, 80 en 120 m.

Achter de afdaken was een strook van 100 m voorbehouden voor de oprichting van stapelplaatsen; de loods van 60 m bij 30 m achter afdak nummer 6 is er zo een. De 10 m diepe inham tussen afdak nummer 9 en 10 herinnert aan de krijgsvlotbrug, een kleinere uitgave van de ponton aan het Steenplein. Beide werden oorspronkelijk in 1890 gebouwd.

Tussen de afdaken nummer 9 en 10 staat de grote vaste 50-tons draaitorenkraan uit 1907 die nog steeds dienst doet; het is de eerste elektrische kraan die in Antwerpen in gebruik werd genomen. De vitale onderdelen en aandrijving werden door de Duisburgse machinefabriek Demag geleverd; het geklonken metaalvakwerk van de kraanconstructie is afkomstig van de Waalse firma "S.A. Ateliers de Construction et Chaudronneries d'Awans". De kraan rust op drie gespreide poten die het tussenplatform dragen waarop de draaispil eindigt; hieronder kon een treinspoor lopen. De giek is verstelbaar van 4,50 m tot 15,70 m reikwijdte. Bij 40 t reikt hij tot 18,70 m.

Nummer 47. Zogenaamd "Goederenstation voor wagenladingen", van circa 1905.

  • LINTERS A. en HIMLER A., Industrieel archeologische route langs Schelde en Rupel van Antwerpen-Zuid tot Boom. Uitgave VVIA, Kortrijk, 1987, p. 13-15.

Bron: PLOMTEUX G. & STEYAERT R. met medewerking van WYLLEMAN L. 1989: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Stad Antwerpen, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 3nc, Brussel - Turnhout.
Auteurs:  Plomteux, Greet; Steyaert, Rita
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)


Je kan deze tekst citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: D'Herbouvillekaai [online], https://id.erfgoed.net/teksten/113442 (geraadpleegd op ).