Volgens gevelplaat genaamd Lianahalle. Eigen woning, 1923, naar ontwerp van Jef Huygh. Eerste zelfstandige, tevens belangrijkste creatie van deze architect, waarin hij de invloeden van Wiener Sezession en Amsterdamse School vakkundig en persoonlijk verwerkt.

Lage sokkelvormende benedenverdieping met witstenen parement contrasterend met hoge, met baksteen beklede bel-etage; romantische, twee verdiepingen tellende pseudo-dakverdieping, samengesteld uit twee witstenen klokgevels tegen een achtergrond van rode leipannen; de sculpturale versieringen rond de centrale inkom en de borstweringen onder de zogenaamde dakaanzet verraden zijn voorliefde voor het Franse decor. Smeedwerk met scarabee, hernomen in hal.

Bijzonder sfeervol interieur met ruime aandacht voor ontvangst- en leefruimten.

Tuinpaviljoen, voorheen tekenbureel, in neomoorse stijl.