Bijhorend pomphuis opgericht in 1918-20 in eclectische stijl met neoclassicistische en art-nouveau-kenmerken.

Vrijstaand rechthoekig gebouw van drie en zeven traveeën en één hoge bouwlaag onder zadeldak verhoogd met lichtkap (metalen platen en glas, nok parallel aan het dok). Lagere vleugel met hoogspanningspost toegevoegd aan zuidzijde.

Opengewerkte gevels van baksteenmetselwerk per travee geritmeerd door kolossale pilasters met aflijnende kantstenen van natuursteen, op de hoeken met kapiteel en overhoekse topstukken met palmet; horizontalizerende gekorniste en geprofileerde kordons. Kopgevels afgewerkt met schuin oplopend witstenen fries verfraaid met panelen en schilden; de verhoogde middentravee met breed natuurstenen schild met opschrift "Stad Antwerpen" waarboven driezijdig fronton met acroteria, palmet en smeedijzeren topversiering.

Hoge rondboogvensters met geprofileerde waterlijst, sleutel, imposten en onderdorpels van natuursteen; originele metalen roedeverdeling met geometrisch patroon voor het benedenvenster, straalvormig motief voor het bovenvenster. Middentravee der kopgevels met gelijkaardige rondboogdeur onder groot radvenster in zelfde trant. Zijgevels met rechthoekige bovenlichten onder gietijzeren latei.

Interieur: één grote binnenruimte met 7,10 meter diepe put waarin drie centrifugaalpompen van 11.OOO kubieke meter per minuut staan opgesteld die het dok in circa 2 uur leegpompen. Tegen de bepleisterde, beschilderde binnenwanden zijn op twee niveaus metalen loopgangen aangebracht met ijzeren borstwering in art nouveau; de sierlijke ijzeren lichtarmen die op regelmatige afstanden waren aangebracht en eveneens in art nouveau, zijn vrijwel alle gestolen. Metalen dakspant met verzorgde houten zoldering en rolbrug voor 12 ton handbeweging.

Droogdok en pomphuis werden in 1982 buiten dienst gesteld, zie Kanaalsectie.