Op de Heirnis (zie Heernisplein) in 1893 geplande straat. De straatkant met onpare nummers vormt een vrijwel aaneengesloten rij burgerhuizen van drie bouwlagen en een, twee of drie traveeën tellend, daterend uit begin 20ste eeuw. Vooral witbepleisterde lijstgevels van het enkelhuistype met bredere of meer uitgewerkte venstertravee; daarnaast komen ook parementen van geglazuurde of gekleurde baksteen voor. De vrij klassieke gevelordonnantie is meestal door een art nouveau geïnspireerde bepleistering verlevendigd: zie de grillige vormen van de vensteromlijstingen, de lekdrempel- en borstweringversiering evenals de vaak op erkers toegepaste lijnmotieven. Daarnaast typisch ijzerwerk in de balkonleuningen en soms ook origineel houtwerk voor deuren en vensters. In het gedeelte tussen de Schelde- en Gentbruggestraat zijn de gevels minder individueel uitgewerkt en komen meer reeksen rijhuizen in eenheidsbebouwing voor. Zijn afzonderlijk vermeldenswaardig: nummer 9 en nummer 21 voor de opmerkelijke in het pleisterwerk gevormde gevelversiering, de uitgesneden, grillige lijnmotieven op de houten erker, de toepassing van versierde togen, het fraaie ijzeren traliewerk van de deur en het houtwerk der vensters. Nummer 49 valt op omwille ondermeer van de aparte erkervorm geflankeerd en bekroond met sierlijke, ijzeren leuningen. De witgeglazuurde gevel van nummer 53-55 vertoont opvallende figuratieve panelen van gekleurde faiencetegels met het jaartal 1910 boven de deur: voorts twee taferelen die het houthakkersbedrijf voorstellen, een landschap met zonsopgang en een pauw in de boogvelden der bovenste vensters, terwijl drie panelen van de erker het vervoer van boomstammen illustreren via scheepvaart- en spoorlijnverkeer.