In 1897 verbrede straat ter vervanging van het vroegere Verlorenbroodstraatje. Korte straat met bochtig tracé, afdalend naar de Leie en de Verlorenkostbrug, herbouwd na Wereldoorlog II. Homogene bebouwing van rond 1900, qua architectuur eerder aanleunend bij de neoclassicistische tendens van eind 19de eeuw: onder meer nummer 9, 13. Rijhuizen van drie traveeën met drie bouwlagen onder zadeldak, respectievelijk gemarkeerd door een midden- en zijrisalieten met erker op de bel-etage. Nummer 9 met rondboogdeuren en winkelraam op de begane grond. Enkele gevels en bepaalde details kondigen de nieuwe stijl aan.

De rechterstraatwand bestaat uit een geritmeerde gevelwand (nummer 2 tot 8) met heden vier bouwlagen en bakstenen parement verlevendigd met bepleisterde banden. Bovenverdieping met alternerend vlakke en uitspringende traveeën met erkers. Het verloop van de straatzijde tot aan de brug is bepaald door de tuin van Nederkouter nummer 124, begrensd door een muur met ijzeren hek.