Genoemd naar de windmolen hier gebouwd in de Spaanse tijd en afgebroken in 1927. Geplaveide L-vormige straat die het centrum van west naar oost doormidden snijdt, voor 't eerst gekasseid in 1874. Zuidzijde grotendeels onbebouwd door de inplanting van Varkensmarkt, Botermarkt en kerkhof.

Aan deze straat concentreert zich de voornaamste bebouwing van het dorp met onder meer de verheven Sint-Gertrudiskerk met omringend kerkhof, het gemeentehuis en de pastorie. Voorts veelal burgerhuizen uit eerste kwart 20ste eeuw (onder meer nummer 9 van rond 1901, nummer 27 van rond 1923), waarvan enkele gedateerd, afwisselend met éénlaagse dorpswoningen, uit 19de of begin 20ste eeuw (onder meer nummer 23; nummer 38 van rond 1913). Volume, dakhelling of muurvlechtingen van enkele panden verwijzen naar een oudere kern (onder meer nummers 12 en 34); de zuidwesthoek wordt ingenomen door de monumentale, doch recent sterk gerenoveerde "Dictushoeve", met onder meer toevoeging van zijtrapgevels.

Op de noordwesthoek van het kerkhof, tegen de haag: arduinen blok als overblijfsel van de vroegere kaak of schandpaal.