Jean-Joseph vander Haeghen is geboren rond 1725, naar verluidt in Wetteren. Over deze orgelmaker uit de tweede helft van de 18de eeuw zijn de biografische gegevens nog lang niet opgehelderd. Naar een getuigenis van Pierre van Peteghem (1792-1863) zou Vander Haeghen in Gent geboren zijn en leerling geweest zijn bij zijn grootvader Pieter van Peteghem (1708-1787). Indien Vander Haeghen in Gent gevestigd was dan kan dat slechts kortstondig geweest zijn aangezien hij van minstens 1749 in Rijsel (Lille, Fr.) woonde, en van daaruit meermaals in Zuidwestvlaamse kerken aan het werk was. Aanvankelijk heeft hij in Rijsel samengewerkt met orgelmaker J.-B. Frémat, later (vanaf 1755) werkt hij in associatie met P.-H. Gobert. De Franse organoloog M. Vanmackelberg ontdekte in Rijselse archieven tot tweemaal toe een huwelijk van een J.J. vander Haeghen; het is niet bewezen dat het om dezelfde persoon gaat, maar bij elk van deze Vander Haeghens zijn er redenen om aan te nemen dat het iemand uit de orgelsector betrof. Bij het eerste huwelijk, 1749, zijn de orgelmakers J.-B. Frémat en Ph.-J. Carlier getuigen; bij een ander huwelijk, 1758, wordt vermeld dat de bruidegom zoon was van "Lieven vander Haeghen, organist in Wetteren", en ook dat is een sterke aanwijzing aangezien er een link is met de Gentse orgelmaker Pieter van Peteghem die van Wetteren afkomstig was. De laatst gekende activiteit van Vander Haeghen is een onderhoudswerk in de Sint-Niklaaskerk in Veurne, in 1796; orgelmaker J.-Fr. Guilmant werkte hier samen met Vander Haeghen.
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Gasthuisstraat 3, 3A (Poperinge)
Orgel uit de tweede helft van de 18de eeuw, mogelijk een werk van de Rijselse orgelbouwer Jean-Joseph vander Haeghen. Rond 1870 werd het instrument totaal gerenoveerd door Jacobus-Philippus Forrest. Herstellingen en lichte transformatie door Jules Anneessens in het Interbellum. In de jaren 1970 werd het orgel op andere locaties ondergebracht vanwege de restauratie van de gasthuiskapel.
Wulveringemstraat (Veurne)
De auteur van het oorspronkelijk orgel is onbekend, mogelijk was het J.-J. Van der Haeghen (Rijsel); het bouwjaar is te schatten rond 1780. Binnenin de orgelkast was een naaminscriptie te vinden, verwijzend naar J.-Fr. Guilmant (1752-1811) uit Saint-Omer. In 1972 totale renovatie door Loncke en Zonen.
Kerkhofstraat (Poperinge)
Nadat een oud orgel wellicht vernield werd door de Franse Revolutionairen, werd in 1820 een nieuw orgel gebouwd door René Germain. Ingrijpende renovatie door Jules Anneessens in 1911-1912.
Garenstraat (Poperinge)
In de 17de eeuw zijn diverse interventies van de orgelmakers Van Belle gedocumenteerd; de oudste materiële resten in het orgel dateren van toen. Nadien volgeden verschillende ingrepen.
Andreas Verbrigghestraat (Poperinge)
Van het orgel dat in 1789 door de Rijselse orgelmaker J.J. vander Haeghen gebouwd werd, rest heden enkel de orgelkast. Het binnenwerk werd vernield in 1794 door plunderende Franse benden. Vanaf dat tijdstip tot 1903 zijn geen geschiedkundige gegevens meer voorhanden. Het is niet uit te sluiten dat de kerk heel die tijd zonder orgel gebleven is. In 1903 werd een instrument uit de kerk van Sint-Jan-de-Doper in Duinkerke (F-Dunkerque) in de lege orgelkast van Krombeke overgeplaatst door Frederik Loncke (Esen).
Sint-Janskruisstraat 21 (Poperinge)
Oorspronkelijk orgel gebouwd in 1765 door J.J. vander Haeghen. In 1794 werd het binnenwerk geplunderd door Franse revolutionairen. In 1795 werd het instrument deels hersteld door Dominicus Berger, en in 1815-1818 verder aangevuld door René Germain. Een nagenoeg nieuw instrument werd in de oude orgelkast gebouwd door Jules Anneessens in 1921.
Leiseledorp (Alveringem)
Reeds van vóór 1600 was er een orgel in de kerk van Leisele. In 1633 zou een nieuw orgel gekocht zijn.
Sint-Niklaasplaats (Veurne)
Het instrument, van Fr. Loncke, en de orgelkast, van Al. Desaever, dateren van 1897-98. Het orgel werd tijdens de Eerste Wereldoorlog gedemonteerd en nadien heropgebouwd door Fr. Vos. Dezelfde orgelbouwer voerde in 1932-33 herstellingwerken en wijzigingen uit. Na beschadiging in de Tweede Wereldoorlog, volgde een herstelling uitgevoerd door Jos. Loncke in 1943.
Gijverinkhove (Alveringem)
De bouwer van het orgel is Jean-Joseph van der Haeghen (Rijsel), in 1774-1775. De orgelkast is van Ign. de Vosselle (Sint-Winoksbergen). In 1821 heeft een herstelling plaats; in 1843 herstelt Ch.-L. Neuville (Rexpoëde) de blaasbalg; vanaf 1845 voert Petrus Albertus Loncke (Hoogstade) diverse kleine werken uit, nadien komt Henri Waeles (Izenberge) het orgel onderhouden. In 1948 nieuwe wijzigingen door J. Loncke (Esen).
Woestendorp (Vleteren)
Het oorspronkelijk orgel werd gemaakt voor de abdij Sint-Sixtus in Westvleteren. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd het orgel zwaar beschadigd. Na de oorlog werden enkel doksaal en orgel teruggeplaatst. In 1927 bouwden Jos. en Pieter Loncke een nieuw instrument in de herstelde orgelkast.
Reningelstplein 4A (Poperinge)
Orgel gebouwd in 1780-1781 door J.J. vander Haeghen en zoon en P.H. Gobert. In de orgelkast werd een nagenoeg nieuw instrument gebouwd door Ph. Forrest in 1885.
Sint-Walburgapark (Veurne)
Het oorspronkelijk orgel is van J.-G. Gobert en J. Bosquet (Rijsel), uit 1743. In 1784-85 werd het uitgebreid met een Positief door J.J. Vander Haeghen (Rijsel). In 1909: ombouw en verplaatsing door Th. Delmotte en zoon (Doornik). In 1917 werd het orgel gedemonteerd door Frans Vos en door dezelfde teruggeplaatst in 1920. In 1967: totale vernieuwbouw door Jos. Loncke en Zonen (Esen).
Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Vander Haeghen [online], https://id.erfgoed.net/personen/8107 (geraadpleegd op ).
Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed
Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.