Persoon

Casier, Joseph

ID
10422
URI
https://id.erfgoed.net/personen/10422

Beschrijving

Joseph Casier, als oudste zoon van Désiré Casier en Léonie-Henriette Le Grand geboren op 31 maart 1852, genoot in het conservatief-katholiek milieu van een onbezorgde jeugd. Na het doorlopen van de klassieke humaniora aan het Gentse Sint-Barbaracollege, behaalde hij de diploma's van kandidaat in de Wijsbegeerte en Letteren (Collège Notre-Dame de la Paix, Namen 1870) en doctor in de Rechten (Katholieke Universiteit Leuven, 1873). Na zijn studies ging hij aan de slag in het familiebedrijf (vlasspinnerij) "Casier Frères".

Joseph Casier huwde op 24 april 1878 met Henriette Leirens (1856-1886), dochter van de invloedrijke textielbaron en senator Léon Leirens-Eliaert uit Aalst. Zijn oudste zoon Léon, geboren in 1879, overleed reeds in 1882. Vier jaar later stierven zijn jonge vrouw en hun enkele maanden oude zoontje Pierre. De twee overblijvende kinderen Fernand en Marie-Josèphe werden vooral door familie opgevoed. Joseph Casier verloor in 1882 zijn baan bij de vlasspinnerij "Casier Frères" na een familieruzie. Op uitdrukkelijk verzoek van zijn schoonouders engageerde Joseph Casier zich vanaf juni 1883 als partner en beheerder van de Usines Eliaert-Cools, een in Aalst gevestigde spinnerij.

Glasatelier Bethune werd opgericht in 1854-55 en vanaf 1876 voortgezet door baron Arthur Verhaegen. In april 1895 nam Casier het gerenommeerde glazeniersatelier Bethune-Verhaegen over. Hij gaf het atelier, dat zijn bloeiperiode nochtans achter de rug had, een nieuwe dynamiek, al bleef hij trouw aan Bethunes stijl. Casier realiseerde circa 275 projecten voor vooral religieuze instellingen. Na de dood van Casier nam Coppejans het atelier over.

  • Onroerend Erfgoed, digitaal beschermingsdossier 4.001/41002/106.1, Aalst: Onze-Lieve-Vrouw van Bijstandkerk (MERTENS J., 2014).

Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)


Erfgoedobjecten

Ontwerper van

Heilige Geestkapel

't Maegelijnplein 1, Kattestraat 32-34 (Aalst)
De Heilige Geestkapel is een restant van het Godshuis Tafel van de Heilige Geest en klimt op tot een bouwfase van 1470. Gerestaureerd in 1893 en vanaf 1901 vergroot met twee traveeën naar het oosten en oprichting van een nieuwe sacristie onder leiding van architect Jules Goethals. Van de neogotische interieuraankleding vanaf 1909 getuigt nog een glasraam van Jozef Casier. Deel ingebouwde, rechthoekige kapel onder leien zadeldak met dakruitertje, bekroond met een gebogen naaldspits, bestaat uit een verankerde baksteenbouw met gebruik van zandsteen voor de afgeschuinde sokkel en afwerking der muuropeningen.


Kapel van Onze-Lieve-Vrouw van Wittentak

Kapellestraat (Ronse)
Gelegen aan de rand van een bospark met Seqouiadreef in de Zandstraat op grond geschonken door de familie Cambier. De oorspronkelijke veelhoekige kapel, opgericht in 1637-1639 na de pestepidemie van 1635-1636, bevond zich iets meer zuidwaarts, op de hoek met de Molekensstraat. Nieuwe bedevaartkapel toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw en Heilig Rochus gebouwd onder impuls van de familie Cambier. Neogotische kapel naar ontwerp van architect Hendrik Geirnaert en onder leiding van aannemer J. Hantson in 1891, zie jaarsteen in koor.


Kasteel Altena met kapel en park

Antwerpsesteenweg 73-77 (Kontich)
Vierkant landhuis uit derde kwart 19de eeuw, gelegen binnen brede omgrachting. Aan oostzijde uitgebreid met neogotische kapel uit eind 19de eeuw en aan noordzijde met recente klaslokalen. Rondom het kasteel ligt een beboomd park met nog enkele oude kastanjes en beuken.


Klooster van Poortakker

Oude Houtlei 50, 56-58, Wellingstraat 32 (Gent)
De laat 19de-eeuwse Poortakkerkapel en het bijhorend kloostercomplex vormen een voorbeeld van neogotische bouwkunst, een constructie van vooraanstaande kunstenaars voor de neogotiek, namelijk Arthur Verhaegen in samenwerking met Jean-Baptiste Bethune en Florimond Van de Poele. Het goed bewaard geheel dankt zijn architecturale kwaliteiten onder meer aan het totaalconcept en de consequente eenheidsstijl.


Parochiekerk Onze-Lieve-Vrouw Geboorte met kerkhof

Kluizendorpstraat 80A (Evergem)
Oude kerk opklimmend tot 1122, in 1770-1772 heropgebouwd als eenbeukige kerk van vier traveeën. Nadien werd de kerk in 1774 overwelfd, het koor vergroot en de gevel vernieuwd. Nieuwe vergroting in 1844-45 door toevoeging van twee zijbeuken van vier traveeën en nieuwe westtoren onder leiding van architect Louis Minard. Toren heropgetrokken na oorlogsschade in 1953-56 onder leiding van Henri Vaerwyck-Suys. Ommuurd kerkhof ten zuiden van de parochiekerk met een dodenhuisje, calvariekapel en een collectie aan 18de, 19de en 20ste-eeuwse graftekens.


Parochiekerk Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaart

Oudegemse baan (Dendermonde)
Pseudobasilicale kerk opgetrokken uit zandsteen. De oudste delen van de kerk, kruisingstoren en deel van koor, klimmen vermoedelijk op tot de tweede helft van de 13de eeuw, meermaals vergroot. Driebeukig schip van vijf traveeën, uitspringend transept met ongelijke transeptarmen van één travee, driebeukig, vlak afgesloten koor en aangebouwde sacristie en berging aan de noordzijde, in de oksel van zuidbeuk en transeptarm, aangebouwd portaal.


Parochiekerk Onze-Lieve-Vrouw van Bijstand

Onze Lieve Vrouwplein 25 (Aalst)
De Onze-Lieve-Vrouw van Bijstandkerk is een neogotische basilicale kerk met voorplein, opgetrokken in 1902 naar ontwerp van architect Jules Goethals. DNet georiënteerde kerk met driebeukig schip van vijf traveeën, een transept van twee traveeën en drie koren.


Parochiekerk Sint-Gertrudis

Markt 1000 (Wetteren)
Nieuwe kerk van 1967 naar ontwerp van Louis Minard. Driebeukige basilicale kerk in eclectische stijl met een lengte van acht traveeën, uitlopend op een ronde apsis. De westtoren met vierkant grondplan is de module voor de kerk. De bakstenen kerk wordt geaccentueerd met een plint, raamomlijstingen en monelen in hardsteen en zandstenen hoek- en raamblokken.


Parochiekerk Sint-Martinus

Petegemplein (Wortegem-Petegem)
Georiënteerde, in oorsprong driebeukige kerk van de jaren 1290, gelegen in afgerond kerkhof met monumentale grafstenen. Gewitte bakstenen kerkhofommuring en sierlijk ijzeren hek in het westen aan zware rechthoekige bakstenen pijlers met bolbekroning. De driebeukige kerk had tot 1918 een 18de-eeuws voorkomen. Door zware bombardementen in november 1918 brandde de kerk volledig uit en kwamen de interessante laatromaanse-vroeggotische kenmerken van de oude kerk tevoorschijn.


Parochiekerk Sint-Martinus

Kerkplein (Ronse)
De neogotische Sint-Martinuskerk, ontworpen door architect Modeste De Noyette in 1891-1892, is centraal ingeplant op het ovaal plein aangelegd in het nieuwe stationskwartier tussen de oude binnenstad en de spoorweg. De aanleg rond de kerk en de pastorie met beplanting en de voetpaden zijn volgens plan van architect H. Vigneron van 1903 gerealiseerd.


Parochiekerk Sint-Vincentius

Kerkplein (Eeklo)
Neogotische kerk op de plaats van de vroegere, in 1878 gesloopte parochiekerk, en gebouwd naar de plannen van 1875 van de Gentse architect Modeste De Noyette, uitgevoerd door aannemer Désiré Heysse tussen 1878 en 1883.

Uitvoerder van

Klooster, kapel en school van de zusters van Sint-Vincentius a Paulo

Kloosterstraat 15 (Buggenhout)
Op een gedeelte van de huidige uitgestrekte kloostersite, bevond zich in het begin van de 19de eeuw een grote woning, in kern opklimmend tot eind 18de eeuw. De huidige neogotische kapel uit 1902 naar ontwerp van priester-architect Petrus Van Loo is eenbeukig met een smaller en lager koor met een driezijdige vlakke afsluiting. In 1936-37 werden nieuwe klaslokalen opgetrokken in functionele baksteenarchitectuur.



Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Casier [online], https://id.erfgoed.net/personen/10422 (geraadpleegd op ).

Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed

Contact

Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.