Het geofysisch onderzoek en het proefsleuvenonderzoek vond plaats op een site met een eenvoudige verticale stratigrafie. Het geofysisch onderzoek werd uitgevoerd door 3D-soil. Nadien werden de resultaten hiervan uitgeschreven en werd een hypothesekaart opgesteld.
Bij het geofysisch onderzoek werden verschillende verstoringen vastgesteld, maar ook mogelijke WO I structuren. Het gaat dan specifiek om de aanwezigheid van enkele geschutsopstellingen, barakken en een kabel die dwars over het terrein loopt. Daarnaast werden enkele puntlocaties aangeduid die losse metalen objecten voorstellen.
Het sleuvenplan zoals opgenomen in de bureaustudie voorzag in de aanleg van 3 parallelle N-Z georiënteerde sleuven. Enkele sleuven werd licht aangepast in oriëntatie om op die manier een bepaalde anomalie te doorsnijden, maar het sleuvenplan zoals vooropgesteld in de bureaustudie werd nagenoeg volledig gevolgd. Elke anomalie die op een sleuftracé gelegen was, werd eerst met GPS uitgezet en aangegeven met een vlagje of jalon.
Deze werden in eerste instantie gecontroleerd en werden nadien handmatig of voorzichtig machinaal benaderd door de ontmijner. Er werden geen actieve explosieven aangetroffen met uitzondering van enkele ontstekers. Via deze onderzoeksmethodiek kon in de meest veilige omstandigheden het sleufonderzoek uitgevoerd worden.
De oppervlakte van de onderzoekszone bedraagt ca. 5000m². Van het projectgebied werd 578m² (11,6%) onderzocht door middel van proefsleuven, en kijkvensters. De vooropgestelde dekkingsgraad van 12,5% zoals opgenomen in de Code van Goede Praktijk (te verdelen over 10% sleuven en 2,5% dwarssleuven/volgsleuven/kijkvensters) werd hiermee net niet behaald (11,6%). Ondanks de dekkingsgraad kon een goed beeld verkregen worden van het archeologisch potentieel, alsook op de waargenomen anomalieën bij het geofysisch onderzoek.
Steverlyncklaan (Ieper) Naar aanleiding van een geplande stedenbouwkundige vergunningsaanvraag in het kader van de uitbreiding van de bestaande parking, werd een archeologisch vooronderzoek uitgevoerd op een terrein (gerooid bos) van ca. 0.5 ha ten westen van de Picanol-site.
