Ter hoogte van de zone van het appartementsgebouw moet voor het noordelijke en centrale deel worden uitgegaan van één onderzoeksniveau en dit op 30,8 à 30,6 m + TAW. Naar het zuiden toe loopt het aantal vlakken op en zijn er twee à drie vlakken nodig. Het hoogste vlak dient aangelegd te worden op 32,8 à 32,65 m + TAW. Een tweede vlak situeert zich op +/- 32,40 +TAW. Daarnaast kan er niet worden uitgesloten dat er nog een derde vlak dieper dan 31,95 m +TAW ligt. Vanaf de passerelle tot aan de kerk loopt het terrein op. De impact van de geplande werken op onderliggende niveaus varieert. In het noorden zijn drie vlakken nodig zijn. Het hoogste op 32,8 m à 32,65 m +TAW, het tweede op 32,4 m +TAW en een derde op de bodem van de bufferzone op 31,77 m +TAW. In het zuiden is er een archeologisch relevant niveau vast gesteld op 32,8 m +TAW. Dit komt overeen met de maximale verstoringsdiepte in het zuiden. Hier is bijgevolg sprake van twee vlakken en verder zuidwaarts richting de kerk is het misschien zelfs mogelijk dat er maar één vlak noodzakelijk is. Binnen de zone van de tuin is de verstoringsdiepte beperkt. Om de site op macroniveau te begrijpen wordt ook hier één vlak aangelegd, op hetzelfde niveau als tijdens het proefsleuvenonderzoek, namelijk op circa 32,7 m +TAW. De zone van de inrit situeert zich binnen het volledige westelijke deel van het plangebied. Het eerste archeologisch relevante niveau situeert zich op 31,8 m tot 31,75 m +TAW. Mogelijk situeert zich een tweede vlak op 31,45 m +TAW. Een eventueel dieper niveau zou zich kunnen situeren onder 31,15 m +TAW. Een derde vlak situeert zich bijgevolg op de bodem van de bufferzone die zich situeert tussen30,81 m (noorden) en 32,3 m + TAW (zuiden). In de zone ten noorden ligt het archeologisch vlak mogelijk lager omwille van de uitbraak van diepere verstoringen hier. Er kan hier een vlak worden aangelegd, maar dit zal enkel 1 niveau bevatten. Het archeologisch erfgoed dat dieper bewaard zit dan de geplande werken wordt in situ behouden. De bovenzijde van de zone voor behoud in situ is variabel. In het noorden van de passerelle en de achterbouw ligt dit niveau op 31,77 m +TAW, ten zuiden van de achterbouw op 32,64 m +TAW en nabij de kerk op 33,1 m +TAW. Voor de zone van de binnentuin bedraagt het niveau 32,7 m +TAW. Voor de zone van de inrit gaat het om een niveau van 30,81 m + TAW in het noorden, 31,55 m +TAW centraal en 32,33 m +TAW in het zuiden.
Op het veld werd gekozen om slechts één werkput aan te leggen, met het oog de archeologische site in zijn volledigheid te kunnen lezen. Het gehele terrein was afgebakend met Heras-hekken waarbinnen de werkput aangelegd werd. Aan de westelijke zijde werd een wandelpad gevrijwaard die als toegangsweg naar de kerk dienstdoet. Daarnaast werd een buffer met de perceelgrenzen en aanpalende gebouwen voorzien. Te midden van het terrein stond een boom die op aanvraag van de initiatiefnemer behouden dient te worden. De zone rondom deze boom was ook afgebakend. De werkput werd hierrond aangelegd. Tijdens de opgraving werd de afgegraven grond gedeeltelijk afgevoerd. Er werd een totale oppervlakte van 1.319,61 m² blootgelegd.
Pelserstraat 20 (Maaseik) De prospectie met ingrepen in de bodem leverde een 19e eeuwse kelder, muurresten van een klooster, kalkkuilen, puinkuilen en andere kuilen op. Bij de latere opgraving kwamen meerdere muren en andere structuren van het klooster en van de latere kazerne tevoorschijn.
