De archeologische opgraving startte op 24 maart 2020 en eindigde op 31 maart 2020. Het onderzoek, dat concreet een werfbegeleiding van de herprofilering van de vijver betrof, werd uitgevoerd door ARON bv. In eerste instantie werd één profiel dwars op de gracht aangelegd. Van dit profiel, dat reikte tot een diepte van 1,8 m onder het maaiveld, werd de noordwestzijde opgeschoond en geregistreerd, waarbij vier lagen als spoor werden beschreven (S1-S4). Het profiel sluit in het noorden aan tegen muur S5. In het profiel werden tevens twee pollenstalen (V1 en V2) genomen. PR1 werd uitgegraven tot op maximaal 180 cm diepte onder het hoogste maaiveldniveau (36,17 m TAW in het noordoosten). Het grondwaterpeil werd op 170 cm diepte (ca. 34,5 m TAW) aangesneden. Omwille van deze grondwaterstand werd een eerste vlak (VL1) aangelegd, op een diepte van ca. 34,7 tot 34,4 m TAW. Bijkomend werd geopteerd dat het aanleggen van meerdere vlakken voor de interpretatie van eventueel aanwezige sporen weinig zinvol zou zijn en dit geen kenniswinst zou opleveren. Door het registreren van diverse profielen kon een beter beeld gevormd worden van de algemene bodemopbouw. In totaal werden zo 9 profielen geregistreerd. Naast het boven aangehaalde profiel dwars op de gracht (PR1), werden er ook 3 representatieve delen van de putwand geregistreerd, respectievelijk in het oosten (PR2), in het westen (PR3) en in het noorden (PR8). In twee van deze profielen (PR2 en PR3) werden nog twee extra pollenbakken ingezameld (V3 en V4). De overige profielen betreffen de integrale registratie van een (kade)muur (S5-6) die over quasi de volledige lengte van de werkput werd aangetroffen (PR5-7, PR9) en de registratie van 2 muren (S12-14) en een vloertje (S11) in het noordwesten (PR4) van de werkput. Tijdens het onderzoek werden muren uit een vroegere bouwfase van het kasteel aangetroffen, die volledig opgekuist en geregistreerd werden. Ook hierbij werd het programma van maatregelen uit de toelatingsaanvraag volledig gevolgd. De volledige werkput was 212 m2 groot. Dit is minder dan de aanvankelijk afgebakende opgravingszone van 280 m2. De niet aangelegde oppervlakte is te verklaren doordat ten zuiden en ten westen van de werkput een bufferzone werd voorzien tussen de te behouden vijver en de werkput. In het westen kon de werkput niet tot tegen de donjon aangelegd worden, door de aanwezigheid van een stelling en hier reeds betonfunderingen waren gegoten. Desondanks konden de vooropgestelde onderzoeksvragen allen beantwoord worden. Het opgravingsvlak werd aangelegd met een 21 ton kraan met een platte bak. Het archeologisch team volgde de aanleg van de profielen en de werkput volledig op. Omdat de pomp op de vijver in het weekend van 28 en 29 maart niet had gewerkt, was het vlak de laatste twee dagen onder water komen te staan. Aangezien alle registraties op dat moment reeds gebeurd waren, had dit geen implicaties voor de registratie van sporen of vondsten. Tijdens de duur van de opgraving werd doorlopend een metaaldetector gebruikt die het volledige spectrum aan archeologische metalen kan detecteren. In totaal werden 21 vondstnummers uitgeschreven, waarvan 15 stalen. Uit de grachtvulling werden vier pollenstalen genomen en vier grondstalen. Zeven vondstnummers werden uitgeschreven voor mortelstalen. Zes vondstnummers hebben betrekking op archeologisch vondstmateriaal; het betrof vijf vondstnummers voor aardewerk en bot en één vondstnummer voor de metaaldetectievondst uit de dempingslaag van de slotgracht.
Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: ARON bvba
Stationsstraat 25 (Diepenbeek) Tijdens de archeologische werfbegeleiding werden de archeologische resten aangetroffen van een vroegere bouwfase van het kasteel en van de herinrichting van het kasteeldomein op het einde van de 18de en in de 19de eeuw.
