De voorgestelde methodiek in het Programma van maatregelen van de bekrachtigde nota betrof een continue archeologische werfbegeleiding bij de uitvoering van de werken. Een archeologisch onderzoek voorafgaand aan de werken was immers praktisch niet haalbaar. Een deel van de geplande bodemingrepen vertegenwoordigden een zeer beperkte ingreep in de bodem, bovendien nog grotendeels in reeds geroerde grond. Andere ingrepen daarentegen impliceerden verticaal wel een significante bodemingreep maar zouden ook grotendeels in reeds geroerde grond worden uitgevoerd. Er werd vanuit gegaan dat, gezien de snelheid van de voortgang van een werf waarbij rioleringen worden aangelegd, slechts beperkt vlakken, profielen en referentieprofielen konden gedocumenteerd worden. Een dagelijkse communicatie met de werfleiding was noodzakelijk om de kansen op een goeie registratie bij het aantrekken van sporen of spoorcombinaties te maximaliseren. Er werd eveneens correct van uit gegaan dat de diepste graafwerken zouden plaatsvinden binnen een ‘sleuvenbak’ (mobiele sleufbeschoeiing), wat de mogelijkheden tot het opschonen en registreren van de sleufprofielen en vlakken ernstig beperkte. De aard der werken maakte dat een plan van aanpak voor het archeologisch onderzoek in grote mate, zo niet volledig, werd bepaald door de planning van deze werken. Het plan van aanpak van het onderzoek werd dus grotendeels ad hoc en in continu overleg met de uitvoerder der werken opgemaakt. Voldoende registratietijd voor de archeologen tussen het wegnemen van de oude riolering, en het plaatsen van de nieuwe, was hierbij een voorwaarde. Het opgraven van aangetroffen sporen diende conform te zijn aan de bepalingen in de CGP, hoofdstuk 19 ‘Werfbegeleiding’. De werfbegeleiding is een bijzondere vorm van de archeologische opgraving. Ze is daardoor onderworpen aan dezelfde decretale bepalingen als de opgraving. De werfbegeleiding heeft als doel om het archeologische bodemarchief maximaal te registreren en te onderzoeken, daar waar een volwaardige archeologische opgraving niet mogelijk of opportuun is. De werfbegeleiding werd voorzien over de volledige oppervlakte van de geplande werken. Dit wil zeggen dat een archeoloog(-veldwerkleider) aanwezig was bij alle graafwerken die het gabarit van de bestaande wegkoffers en voetpaden doorbreken, en de tijd kreeg om een controle te doen van de zichtbare vlakken en profielen. Indien uitzonderlijk grote sporen of structuren werden aangetroffen, werd het basisteam ingezet om alles te documenteren en op te graven. De aanleg van dieper gelegen nutsleidingen zoals rioleringen diende te gebeuren door een graafmachine met platte bak (zonder tanden). Indien sporen of spoorcombinaties werden aangetroffen, dan werden deze zo snel mogelijk na het vrij leggen integraal gedocumenteerd (profielen en vlakken) en opgegraven volgens de richtlijnen in de CGP. Staalname in functie van natuurwetenschappelijk onderzoek dient conform te zijn aan de bepalingen in de CGP, hoofdstuk 20 ‘natuurwetenschappelijk onderzoek bij opgravingen’. Tijdens de duur van de opgraving werd doorlopend een metaaldetector (Garrett ACE400i) gebruikt door het opgravingsteam. De sporen werden conform de CGP (CGP 14.7) geregistreerd. De analoge registratie werd op het terrein uitgevoerd conform CGP 14.4.
Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: ARON bvba
De Motten, Dijk, Herckenrodestraat, Kastanjewal, Luikerstraat (Tongeren) Ter hoogte van de Luikerstraat, Herckenrodestraat, Kastanjewal, Dijk en in het kader van de herinrichting van het park - meer bepaald de vijver, het skatepark en de Velinx - werd werfbegeleiding van de werken uitgevoerd. Op twee locaties werden muurfragmenten aangetroffen van de 15de/16de eeuwse stadsmuur.
Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Werfopvolging Luikerstraat, Kastanjewal, Dijk, Herckenrodestraat, de Motten [online], https://id.erfgoed.net/gebeurtenissen/1073136 (geraadpleegd op ).
