Naar aanleiding van de aanvraag van een omgevingsvergunning voor een woonverkaveling, werd het projectgebied onderworpen aan een proefsleuvenonderzoek. Eerder waren reeds bestaande gebouwen af- en uitgebroken zodat ongeveer 2543,24m² van de oppervlakte reeds diepgaand verstoord was. Tijdens het proefsleuvenonderzoek werd eerst een controleput aangelegd om de diepte van deze verstoring na te gaan. Op deze locatie was nog dieper dan 100 cm gegraven was, waardoor met zekerheid gesteld kon worden dat enig archeologisch erfgoed geheel vernield was. Op het resterende perceel (767,57m²) werden 2 parallelle proefsleuven (2m breed en op 15m afstand van elkaar) aangelegd. De totale oppervlakte van het projectgebied bedroeg 3280 m². Omwille van de verstoringen bleef echter slechts 767,57 m² over voor het proefsleuvenonderzoek. Door middel van de sleuven met aanvullende kijkvensters werd hiervan in totaal 97 m² of 12,64 % onderzocht. De controleput was nog 6,19 m² groot. In elke proefsleuf werden bodemprofielen opgeschoond. Het onderzochte deel van perceel 78C kan in twee zones opgedeeld worden. Voor het noordelijke deel kan de omschrijving als droge zandbodem met dikke antropogene A horizont (Zbm) behouden blijven. In principe kan hierbinnen nog een opdeling gemaakt worden tussen de zone met bedolven bodemprofiel (Zbm(s)) en de zone waar de Ab horizont niet meer aanwezig is. Naar het zuiden toe wordt de Ap horizont minder dan 60 cm dik en is er geen sprake meer van een bewaarde B horizont. Omwille hiervan kan het zuidelijke deel omschreven worden als droge zandgrond zonder profielontwikkeling. De bodemopbouw binnen perceel 78C is vrij typerend voor de bolle akkers. Tijdens het onderzoek werden geen archeologisch relevante sporen of vondsten waargenomen. In het zuidelijke deel van beide werkputten waren wel kuilen met donkergrijze vulling aanwezig die op basis van hun vulling (o.a. steenkool en vlakglas) in de 19de of 20ste eeuw te dateren zijn. Er werden geen stalen ingezameld.
Stuurstraat 89 (Beveren) Naar aanleiding van de aanvraag van een omgevingsvergunning voor een woonverkaveling, werd het projectgebied na sloop van de bestaande bebouwing, door middel van een proefsleuvenonderzoek geëvalueerd op de aanwezigheid van archeologische sporen. Een groot deel van het terrein bleek diepgaand verstoord door de afbraak van de aanwezige gebouwen. Het aanpalende areaal bleek geen relevante archeologische sporen te bevatten.
