Op de plaats van de oude pastorij werd in 1852 de nieuwe dekenij gebouwd. Het ontwerp was van bouwmeester Van Houcke terwijl Jan Engelen uit Ledeberg de aannemer was. Volgens een gedenkplaat op de gevel waren in dat jaar Jan-Frans Ruysschaert burgemeester, Karel Waeremoes en Mauritius-Frans Van Aelbroeck schepenen en V. Dalschaert deken. In 1859 wordt door Maximiliaen De Bondt en Pieter de Vos een ijzeren hek geplaatst.

De dekenij is gelegen in een beboomde voortuin. De tuin is van de straat afgesloten met een hek op een arduinen sokkel. Het voortuintje is voorzien van vier op vorm gesnoeide hulststruiken.

Het sobere neoclassicistische gebouw, gedateerd 1852, bestaat uit vijf traveeën en twee bouwlagen onder een tentdak. De lijstgevel rust op een arduinen plint. De rechthoekige vensters steunen op lekdrempels. De deuromlijsting bestaat uit natuursteen en heeft een eenvoudig hoofdgestel, terwijl de deur voorzien is van een bovenlicht met metalen roedeverdeling. Een vereenvoudigde architraaf met een kroonlijst op klossen sluit de gevel af. De ramen op de bovenverdieping behielden de 19de-eeuwse vensters terwijl de vensters op de benedenverdieping tijdens het interbellum gewijzigd werd in guillotineramen. De ramen aan de straatzijde (gelijkvloerse verdieping) zijn voorzien van glas in lood.

In de voortuin staan twee haakse bijgebouwen van één bouwlaag onder een zadeldak. De getoogde muuropeningen zijn ingeschreven in een brede rondboognis.

Aan de buitenmuur hangt een gedenkplaat voor pastoor-deken Arthur Scheirs 5/5/1919-19/9/1929, dichter. De plaat werd aangebracht door VTB in 1968.

Interieur

Het interieur en zijn indeling bleef grotendeels intact bewaard. Het originele binnenschrijnwerk evenals de vloer in witte en zwarte marmeren tegels zijn nog aanwezig. De trap is sober doch typisch voor het midden van de 19de eeuw. Opmerkelijk is het blindraam in de traphal. De salons aan de tuinzijde behielden hun fraaie schoorsteenmantels en in het rechter salon zelfs de spiegel op de schouwboezem. De dubbele deur tussen beide salons is op zijn minst opmerkelijk. Eenvoudige pilasters splitsen het oppervlak op in verschillende delen. Overal bleef het 19de-eeuwse stucwerk intact bewaard.

Op de bovenverdieping zijn alle schouwen voorzien van blankhouten schoorsteenmantels met beperkte decoratie.