In de 17de eeuw zijn diverse interventies van de orgelmakers Van Belle gedocumenteerd; de oudste materiële resten in het orgel dateren van toen. In 1780 vonden herstellingen plaats door J.J. vander Haeghen. Rond 1806 werd het orgel van het koordoksaal overgebracht naar een W-doksaal. Tussen 1825 en 1836 renoveerde P. van Peteghem het instrument. Er werd een nieuwe orgelkast voorzien. In 1903 renoveerde G. Cloetens het instrument naar romantische trend, met behoud van een gedeelte oud pijpwerk; de neogotische orgelkast uit 1836 werd vervangen. In 1948 volgde een transformatie door Jos. en P. Loncke. In de periode 2008-2010 werd het orgel gerenoveerd door G. Schumacher, naar ontwerp van orgeldeskundige J. Braekmans. Er werd een nieuwe orgelkast gebouwd en het instrument werd gereorganiseerd in functie van een maximale integratie van het oude pijpwerk.