"Hof ter Bauwelare", historische hoeve bestaande uit voornamelijk 19de-eeuwse landgebouwen en een recent woonhuis. Genoemd naar het Bauwelarebos dat net ten westen van de hoeve gelegen was en zich uitstrekte tussen de Sterrekensstraat en de Bauwelarestraat. Het Bauwelarebos werd voor het eerst vermeld in 1502 en circa 1800 gerooid.

Hoeve bestaande uit losstaande bestanddelen, in geschiedenis minimaal opklimmend tot de 17de eeuw, zie schematische voorstelling op kaart van het Bauwelarebos in het leenboek van het hof van Ingelmunster. Tevens afgebeeld op kaart in het tiendboek van de Sint-Maartensabdij van Doornik (circa 1645). Op de Ferrariskaart (1770-1778) worden vier volumes weergegeven, twee west-oost en twee noord-zuid georiënteerde gebouwen. Op de Atlas der Buurtwegen (1847) is dat aantal herleid tot drie, een noordelijk gesitueerd woonhuis en twee loodrecht daarop ingeplante landgebouwen. De hoeve is circa 1834 eigendom van rentenier Pieter Goethals uit Kortrijk. In 1893 registreert het kadaster onder de familie Vercruysse een ingrijpende verbouwing. De woning wordt herbouwd en de schuur en mestvaalt (vroegere stal?) worden voor het eerst op het huidige grondplan weergegeven. Er wordt een nieuwe langgerekte stal bijgebouwd ten westen en een bakhuis (thans verdwenen) ten noordoosten. In 1912 wordt ten oosten van de schuur een zwingelarij bijgebouwd.

Verhard erf met grasperkjes, toegankelijk via ijzeren hek tussen betonpijlers. Hoeve gemarkeerd door twee monumentale, loodrecht op de straat gesitueerde landgebouwen, opgebouwd uit verankerde donkerrode bakstenen, onder een zadeldak in Vlaamse en mechanische pannen voorzien van bebording. Kleuraccent in de vorm van roodgeschilderde houten deuren (onder meer tweeledig) en poorten.

Stalvolume ten westen met getoogde muuropeningen onder strek en later ingebrachte ijzeren poorten. Erfzijde onder meer gekenmerkt door twee laaddeurtjes onder haakse bedaking, en een dakoverstek, waarvan het noordelijk deel sterk overkragend en op een gekartelde bebording, daaronder een bakstenen stoep. Westelijke zijde voorzien van asemgaten en recentere stalvensters onder betonlatei. Zuidelijke zijgevel met laaddeurtje waarboven jaartalsteen "1891" en radvenstertje in de top.

Oostelijk schuurvolume onder meer gekenmerkt door steunberen en ijzeren schuifpoort voorzien van klinket. Een gewijzigde poortopening onder houten latei (voornamelige korfboogpoort) in de westelijke erfgevel geeft toegang tot een wagenhuis met een plafond van troggewelfjes tussen metalen I-profielen. Getoogde toegang tot aardappelkelder in de oostelijke gevel. Sporen van vlechtingen in de zijgevels, gedicht radvenstertje in de top van de noordelijke zijgevel.

Tussengelegen overdekte mestvaalt onder schilddak in Vlaamse pannen, thans in gebruik als varkensstal. Gevels geritmeerd door invulwerk van lichtrode baksteen tussen muurdammen en op een plint van donkerrode baksteen (voormalige vakwerkbouw?). Deels gecementeerde plint.

Ten oosten van de schuur bevindt zich de restant van een zwingelarij met aflijnende muizentandfries, later opgehoogd en voorzien van een dak in golfplaten. Later ingebrachte muuropeningen onder metalen lateien.

Het noordelijk gesitueerd woonhuis werd recentelijk afgebroken en vervangen door een nieuwbouwwoning.