Hoeve gelegen op een site die opklimt tot minimaal de tweede helft van de 17de eeuw, met 19de- en 20ste-eeuwse bestanddelen.

Op een kaart bij het landboek van 1654-1656 worden twee volumes op een erf weergegeven. De Ferrariskaart (1770-1778) toont enkele bijkomende volumes, eveneens voorkomend op het primitief kadasterplan (circa 1830) met als toenmalige eigenaar de Meulebeekse koopman Leonard Loncke, tevens bezitter van onder meer de Herentmolen. In 1878 laat Jules Carpentier uit Schaarbeek twee bijgebouwen afbreken en nieuwe nutsgebouwen aan de westzijde optrekken. In 1906 laat Amaat Thienpont uit Oudenaarde, de toenmalige eigenaar en bewoner van het kasteel Ter Borcht het woonhuis tot landgebouw ombouwen. In 1946 worden de twee percelen verenigd en het voormalige bakhuis vergroot. Het kadaster registreert in 1972 de aanpassing en/of uitbreiding van de meeste gebouwen, onder meer ook het woonhuis.

Losstaande bestanddelen in U-vormige opstelling omheen erf met losse verharding en grasperken; moestuin aan de straat omgeven door halfhoge betonnen afsluiting met draad. Ten oosten, woonhuis onder zadeldak (nok loodrecht op straat; mechanische pannen) met nieuw roodbakstenen parement, rechthoekige muuropeningen (nieuw schrijnwerk) en deur in zwartbakstenen omlijsting. Aan zuid- en westzijde, respectievelijk verankerde bakstenen stal en schuur onder zadeldak met dakoverstek (Vlaamse pannen); muuropeningen onder witgeschilderde lateien; stal met tweedelige deurtjes, schuifpoort en poort onder ijzeren I-profiel; dwarsschuur met rechthoekige poort. Recente nutsgebouwen aan oost- en zuidzijde.