Hoeve met 19de-eeuwse gebouwen doch waarvan de site opklimt tot de tweede helft van de 17de eeuw, zie weergave van twee gebouwen op een beboomd erf op een kaart bij het landboek van 1654-1656. Op de Ferrariskaart (1770-1778) worden op het erf vier volumes weergegeven. Het primitief kadasterplan (circa 1830) geeft de hoeve in de "honde kerkhof houk" weer met parallelle opstelling van woonhuis en schuurstalvleugel met bakhuisje aan de westzijde van het erf; de toenmalige eigenaar is landbouwer Joseph Verbrugghe uit Meulebeke. In 1863 worden zowel het woonhuis als de schuur herbouwd en in 1881 wordt het bakhuis afgebroken en vervangen door een nieuw in de noordoostelijke hoek van het erf. Het kadaster registreert in 1944 de uitbreiding van de schuur, afbraak van het bakhuis en bouw van nieuwe bijgebouwen. Later nog uitgebreid met een nieuw woonhuis op een afgesplitst perceel (nummer 9) en nieuwe bijgebouwen.

Korte, geasfalteerde oprit met toegang tot verhard erf via overhoekse bakstenen pijlers (onder meer pijlerkapel) en ijzeren hek. Parallel opgestelde, verankerde bakstenen bestanddelen, met name (oud) woonhuis en lange schuurstalvleugel onder zadeldak (mechanische pannen). Eenlagig boerenhuis van zeven traveeën met vlechtingen in zijgevel, getoogde muuropeningen (nieuw schrijnwerk) onder strek, natuurstenen onderdorpels, luiken met ijzeren zijklemmen en sporen van oud huisnummer boven de deur; betegeld stoepje. Schuurstalvleugel met tweedelige staldeuren, rechthoekige (onder meer schuif)poorten en (onder meer schuif)laaddeurtjes; bouwsporen van uitbreidingen.

Tegen het woonhuis aanpalende, haakse 20ste-eeuwse stal met onder meer gecementeerde plint, openingen onder al dan niet witgeschilderde lateien en schuifpoort in zijgevel.