Onze-Lieve-Vrouwekapel, gelegen aan het begin van de toegangsdreef naar de voormalige hoeve "Goet te Leyberghe" (nummer 7).
De huidige kapel dateert vermoedelijk uit de tweede helft van de 19de eeuw. Op het primitief kadasterplan (circa 1830) wordt op dezelfde plaats reeds een oudere kapel aangeduid. De Popp-kaart (midden 19de eeuw) vermeldt "Chapelle des Enfans Fack". Vóór het rechttrekken van de straat ligt de kapel in een bocht aan de noordzijde van de straat, met toegang naar de straat gericht. Door het rechttrekken van de straat in 1898 komt de kapel ten zuiden van de weg te liggen, wat de vreemde oriëntatie van de toegang verklaart.

Veldkapel in witgeschilderde gecementeerde baksteenbouw met voegwerkimitatie, onder zadeldakje in gesmoorde Vlaamse pannen (nok schuin ten opzichte van de straat). Voorgevel aan de zuidzijde, met spitsbogige deuropening geflankeerd door smalle pilasters op verbrede basis, onder trapgevel met bekronend ijzeren kruis. Houten vleugeldeur met neogotisch hang- en sluitwerk. Zijgevels met klein spitsboogvenster.

Interieur met eenvoudig gepleisterde wanden en tongewelf. Tegelvloer met florale motieven. Gemetseld en gepleisterd altaar met houten altaarafsluiting in de vorm van een vensterdeur met omringend kader en bovenlicht. Beelden onder meer van Onze-Lieve-Vrouw, engelenfiguren en Onze-Lieve-Vrouw met Kind.