Historische hoeve zogenaamd "Eeckhof" zie arduinen steen geïntegreerd in bakstenen hekpijler, en voormalige hoeve horende bij "Audenaerde goed". Teruggaand op een laatmiddeleeuwse opper- en neerhofsite binnen dubbele omwalling. Enkel het neerhof bleef behouden, het opperhof verdween in 1968.

1466: Eerste vermelding van het goed: "den recten wech van Audenaerde, ende comt streckende over beverhouts velt ter steenbrugghe toe…".

1561-1571: Op de kaart van het Brugse Vrije door Pieter Pourbus opgetekend met een duidelijke opper- en neerhofstructuur: een stenen gebouw gelegen binnen een gesloten, vierkante omwalling met daarbuiten nog een stenen gebouw en twee houten constructies die door een tweede, ruimere omwalling omsloten waren. De tweede omwalling sloot aan op een opvallend duidelijk opgetekende beek rechtstreeks uitmondend in de toenmalige Zuidleie. Op de site verder nog een stenen brug over de beek en een molen. Site aangeduid als "Oudenaerde".

1725: Omschreven als "dhofstede genaemd taudenaerde goedt...met de mote en drye binnenstringen tsamen binnen wal".

1771-1778: Aangeduid op de Ferrariskaart met de naam "Audenaerde Goet" en opgetekend als vier vrijstaande gebouwen met een ruime achterliggende poel.

1830: Op het primitief kadasterplan is een klein vierkant volume binnen een brede omwalling -aangeduid als "lusthof"- weergegeven met een hoeve bestaande uit een woonhuis en vier landgebouwen Hoeve en lusthof zijn samen met aanpalende weiden, tuin en boomgaard gevat binnen een onregelmatige imposante omwalling die een centrale "lustvijver" voedt via twee kanaaltjes. Eigenaar is koopman Borre uit Brugge.

1846-1854: Aangeduid op de Ph. Vandermaelenkaart met de naam "Audenaerdehoeve".

1862: Beperkte uitbreiding aan de achterzijde van het woonhuis.

1875: Opsplitsing tot driewoonst door eigenaar Devos, koopman te Beernem.

1903: Twee linkerwooneenheden worden samengevoegd tot een woonhuis, rechtervolume dient als nutsgebouw.

1968: Het "lusthof", later ook gekend als "Kasteel van de Steene" wordt gesloopt en de omwalling opgevuld.

Vandaag zijn enkel het neerhof en naar verluidt ook de ondergrondse kelders van het opperhof bewaard gebleven.

Erftoegang gemarkeerd door twee bakstenen pijlers, waarvan één een pijlerkapelletje. Beschermkapel ter ere van Maria gebouwd in 1941 in opdracht van A. Strobbe. Witgeschilderde bakstenen pijler met zwarte plint onder ezelsrug bedekt met rode Vlaamse pannen. Segmentboogvormige nis afgesloten door een raampje met kleine roedeverdeling.

Hoeve bestaande uit losse bestanddelen gegroepeerd rondom een deels geasfalteerd omhaagd erf. Huidig gebouwenbestand is fasegewijs tot stand gekomen. Oorspronkelijk omwalde site.

Ten westen, boerenhuis van vier traveeën en één bouwlaag onder en pannen zadeldak. 19de-eeuws uitzicht, doch met oudere kern zie de typische aandaken, de zijpuntgevel afgewerkt met muurvlechtingen en verschillende bouwsporen. Volume staat ook weergegeven op de Ferrariskaart van 1770-1778. In 1862 wordt volgens het kadaster het boerenhuis uitgebreid in westelijke richting. In 1875 volgt opnieuw een uitbreiding in westelijke richting en tegelijk wordt het boerenhuis opgedeeld in drie woonentiteiten. Thans verankerde wit beschilderde baksteenbouw boven een gepekte plint. De gevel is opengewerkt met rechthoekige muuropeningen voorzien van bewaarde schuiframen en luiken. Aan de noordzijde recentere aanbouw.

Ten oosten van het erf, een schuur- en stalvleugel; staat afgebeeld op de kaart van Ferraris (1770-1778). Lage verankerde baksteenbouw, deels wit beschilderd boven een gepekte plint. Centraal een grote schuurpoort. Zijpuntgevel voorzien van aanvliegopeningen voor duiven. Muurvlechtingen in de linker zijpuntgevel.