Neoclassicistisch burgerhuis gebouwd in 1843 in opdracht van Louis Descamps, deurwaarder uit Wetteren (zie kadasterarchief). Later eigendom van Emile Descamps, lederhandelaar. Vervolgens van handelaar Louis Limpens – De Bruycker die het pand in 1922 verkoopt aan de weduwe van Elewaut Uyttendaele die de woning vergroot en wellicht de voorgevel gelijktijdig laat aanpassen. Daarna ingericht als onderpastorie voor de Sint-Gertrudisparochie. Recent vergroot langs de achterzijde.

Opgevat als breedhuis van vier traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak bekleed met leipannen. Enkelhuis met bepleisterde gevel met bossagewerk, uitgezonderd borstwering en hoofdgestel die versierd zijn met spiegels, onder een houten overstekende kroonlijst met klossen. Plint in blauwe hardsteen. Rechthoekige vensters op de begane grond met siersluitsteen; in geprofileerde omlijstingen gevat op de bovenverdieping; houtwerk deels behouden. Rechthoekige deur gevat in een beschilderde hardstenen omlijsting, op neuten en onder kroonlijst. Interieur en kelder volledig vernieuwd.