Hoeve, thans als dusdanig buiten bedrijf. Gesloten hoeve, de bakstenen gebouwen onder zadeldaken gegroepeerd rondom een erf met onregelmatige vorm. Het volume van het gebouw paalt het dorpsplein aan de oostzijde af en bepaalt in hoge mate mee het uitzicht van de dorpskern.

Reeds op de Ferrariskaart (1771-1777) en in de Atlas van de Buurtwegen (1844) staat een gesloten hoeve aangeduid op deze plaats. Laatstgenoemde aanduiding geeft een complex weer met meer langgerekte vorm; waarschijnlijk bleef uit deze periode alleen het woonhuis, mogelijk ook een gedeelte van het poortgebouw bewaard.

Inrijpoort in de westvleugel, naar het dorpsplein gericht; bakstenen korfboogpoort met kalkstenen sluitsteen en imposten, op de sluitsteen het thans vrijwel onleesbare jaartal 18.., waarschijnlijk circa 1850-1860; flankerende, bakstenen pilasters met beschilderde, natuurstenen (?) kapitelen.

Haaks hierop, aan de noordzijde, woonhuis van vijf traveeën en één bouwlaag, waarschijnlijk daterend uit eind 18de -begin 19de eeuw, in de achtergevel voorzien van recente, houten muuropeningen, aan straatzijde van laatclassicistische, rechthoekige vensters in een kalkstenen omlijsting met sponningbeloop op de benedenverd.

Tegenover het woonhuis bevindt zich de stal, achteraan het erf de dwarsschuur; beide gebouwen schijnen te dateren uit de tweede helft van de 19de of begin 20ste eeuw.

In de Atlas der Buurtwegen staat ten noorden van de hoeve een alleenstaand bakhuis aangeduid.