Neoromaanse pseudo-basilica van 1862-1863, gebouwd ter vervanging van een ouder, georiënteerd, kleiner gebouw, dat zich ten zuiden van de huidige kerk bevond.

Bakstenen gebouw van vier traveeën met zijbeuken en een koor van een rechte travee met halfronde, blinde sluiting. Zadel- en lessenaarsdaken (leien). Bakstenen rondboogvensters met maaswerk van zachte, gele natuursteen. Ingebouwde toren (noordzijde) onder ingesnoerde naaldspits, met puntgevels aan elke zijde en gekoppelde rondboogvormige galmgaten. De voorgevel is voorzien van baksteenlisenen en een rondboogportaal in een spitsboogvormige, hardstenen omlijsting.

Bepleisterd interieur; van de oorspronkelijke beschildering bleef alleen de muurschildering in de koepel van de apsis bewaard. Afdekking door middel van houten tongewelven tussen rondboogvormige gordelbogen, die neerkomen op een kroonlijst, versierd met een rondboogfries. Schip en zijbeuken gescheiden door rondboogarcaden op zuilen met neoromaans kapiteel; de travee vóór het koor heeft pijlers, geflankeerd door halfzuilen.

Mobilair

Schilderij op doek met Calvarie, opdrachtgever en patroonheilige (17de eeuw); schilderij op doek met Calvarie met Maria Magdalena (18de eeuw). Beeld van Sint-Rochus met engel, gepolychromeerd hout (eind 16de eeuw); Christus aan het kruis, geschilderd hout (19de eeuw); processiemadonna (19de eeuw).

Hoofdaltaar, witte steen (1904). Biechtstoel, eik, neogotisch (derde kwart 19de eeuw); biechtstoel, eik, neoclassicistisch (begin 19de eeuw). Orgel. Doopvont, hardsteen, gedateerd 1837 met schenkingsinscriptie "Egidius Notelaers". Kandelaar van messing (tweede helft 17de eeuw).

Op het kerkhof, grafsteen van Joannes Liboete (+ 1682) met wapenschild; grafkruisen van 1660, 1619, 1733, 1741.