erfgoedobject

Twee begijnenhuizen

bouwkundig element
ID
82319
URI
https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/82319

Juridische gevolgen

  • is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Twee begijnenhuizen
    Deze vaststelling is geldig sinds

  • is deel van de aanduiding als beschermd cultuurhistorisch landschap Begijnhof
    Deze bescherming is geldig sinds

  • is deel van de aanduiding als beschermd monument Begijnhof
    Deze bescherming is geldig sinds

  • is deel van de aanduiding als unesco werelderfgoed kernzone Begijnhof van Brugge
    Deze aanduiding is geldig sinds

  • is deel van de aanduiding als unesco werelderfgoed bufferzone Begijnhof van Brugge: buffer
    Deze aanduiding is geldig sinds

  • is deel van de aanduiding als vastgesteld bouwkundig erfgoed Begijnhof, Brugge
    Deze vaststelling is geldig sinds

  • is deel van de aanduiding als beschermd monument Begijnhof: kapel en gebouwencomplex
    Deze bescherming is geldig sinds

  • is deel van de aanduiding als beschermd stads- of dorpsgezicht, intrinsiek Minnewater en omgeving
    Deze bescherming is geldig sinds

Beschrijving

Twee breedhuizen van respectievelijk vier en twee traveeën en twee bouwlagen onder gezamenlijk zadeldak (Vlaamse pannen), in de middeleeuwen één gebouw, wellicht teruggaand tot 13de-14de eeuw, zie gebinte, waarschijnlijk circa 1600 opgesplitst, zie dwarsmuur en schoorsteen en verbouwd onder meer zie linker zijgevel; eerste kwart van de 20ste eeuw: ingrijpende restauratie van de zijgevels. Restauratie in 1994.

Lijstgevel met rechthoekige muuropeningen, bij nummer 48 in 18de-19de eeuw verbouwd tot vier traveeën; bij nummer 50 zijn oudere bouwfasen nog afleesbaar: op de bovenverdieping klein segmentboogvenster van de oudste bouwfase, bolkozijn met terugliggende latei op de begane grond, getralied kelderraam in rechthoekige nis en deur met afgeschuinde dagkanten. Linker zijgevel: verankerde bakstenen puntgevel van drie traveeën, in het vierde kwart van de 19de eeuw, eerste kwart van de 20ste eeuw gerestaureerd. Steekboogvensters en luik met bolkozijn waarboven gekoppelde tudor- en korfboognissen, rechthoekige topvenster in tudorboognis; afgeschuinde dagkanten. Rechter zijgevel: verankerde bakstenen tuitgevel uitlopend in schoorsteenschacht met versmallend rookkanaal over de hele gevelhoogte, op de rechter hoek uitkragende schoorsteenschacht, waarschijnlijk vierde kwart 19de eeuw – eerste kwart 20ste eeuw. In de geveltop segmentboogvormige luikopeningen van oudste bouwfase. Sporen van oudere openingen onder meer blinde spitsboogopening met getralied keldervenster. Op de bovenverdieping van voor- en linker-zijgevel zijn nog smeedijzeren haken bewaard. De achtergevel is een sterk verbouwde lijstgevel van verankerde baksteen; sporen van vensters uit de oudste bouwfase en recentere muuropeningen.

Interieur. Bewaarde balklagen. Op begane grond van nummer 50 gereconstrueerde muurstijl op console van Doornikse steen en met korbeel. Op de bovenverdieping meerdere kaarsnissen met driepassen. Dakconstructie: doorlopende 14de-eeuwse(?) sporenkap oorspronkelijk verbonden met dubbele hanenbalken en met voetbalken en blokkelen, telmerken, ondersteunende schaargebinten uit 16de-17de eeuw. Nummer 48: laatgotische schouw met gebeeldhouwde hoofden.

  • Dienst Monumentenzorg en Stadsvernieuwing Brugge, Fiche, april 1976; Nota, 10 mei 1993.
  • DEVLIEGHER L. 1975: De huizen van Brugge, Kunstpatrimonium van West-Vlaanderen 2-3, Tielt, 24.

Bron: GILTÉ S., VANWALLEGHEM A. & VAN VLAENDEREN P. 2004: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Stad Brugge, Middeleeuwse stadsuitbreiding, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 18nb Zuid, Brussel - Turnhout.
Auteurs: Gilté, Stefanie; Vanwalleghem, Aagje; Van Vlaenderen, Patricia
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)

Aanvullende informatie

De middeleeuwse oorsprong van dit huis blijkt uit het baksteenmetselwerk van de voor- en achtergevel. De afmetingen van de bakstenen (28 x 6,5 cm) wijzen op een bouw in ongeveer 1260-1300. Dit werd bevestigd door dendrochronologisch onderzoek in de bewaarde oorspronkelijke dakkap.

De sporenkap telt nu 33 sporenparen die nu van zuid naar noord genummerd zijn van 2 tot 34. Dit betekent dat zeker de meest zuidelijke zijgevel vroeger een uitkragende houten gevel was. In een latere periode werden flieringen ingebracht om de kap te verstevigen. Het eikenhout van de oorspronkelijk kap werd geveld tussen het najaar van 1267 en het vroege voorjaar van 1268.

  • VAN EENHOOGE D., DEBONNE V. & HANECA K. 2018: Middeleeuwse dakkappen in Brugge en ommeland. Een catalogus, Onderzoeksrapporten agentschap Onroerend Erfgoed 97, Brussel.
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)

Relaties

  • Is deel van
    Begijnhof


Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Twee begijnenhuizen [online], https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/82319 (geraadpleegd op ).

Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed

Contact

Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.