Gesloten hoeve, waarvan het aan de straat gelegen woonhuis dateert van circa 1775. De kern van het gebouw is ouder (tweede helft 17de eeuw tot eerste helft 18de eeuw), te oordelen naar de oorspronkelijke, thans gewijzigde dakhelling, zichtbaar in de linker zijgevel, en het fraaie, gesmeed ijzeren muuranker in deze geveltop.

Het is niet duidelijk of het gebouw staat afgebeeld op de Ferrariskaart, wel in de Atlas van de Buurtwegen: het is hier een langgestrekt gebouw met korte, haakse vleugel tegen de achtergevel. De uitbouw tot gesloten hoeve dateert dus van na midden 19de eeuw.

De vleugel aan straatzijde omvat het woonhuis en de inrijpoort. Bakstenen gebouw onder zadeldak (mechanische pannen). Het woonhuis telt vijf traveeën en twee bouwlagen, de voorgevel is op de benedenverdieping voorzien van een classicistische ordonnantie: getoogde muuropeningen in een kalkstenen omlijsting met sluitsteen, laatst genoemde voorzien van een druiplijstje; de vensters waren voorheen beluikt (duimen). De bovenvensters zijn aangepast, en voorzien van een gecementeerde omlijsting. De bakstenen, korfboogvormige inrijpoort, rechts van het woonhuis, is recenter (tweede helft van de 19de eeuw). De linker zijgevel is voorzien van aandak en muurvlechtingen. Sterk vervallen, bakstenen dienstgebouwen uit de tweede helft van de 19de eeuw, gegroepeerd rondom een erf achter het woonhuis, onder zadeldaken (Vlaamse pannen).