Hoeve "DE LANGE DREVE" (zie houten naambord) waarvan boerenhuis en aansluitende stal dateren van 1908 (zie jaarsteen), één van de weinige gebouwen op Esens grondgebied die de Eerste Wereldoorlog overleefden. Tijdens de Eerste Wereldoorlog verbleven op deze hoeve Duitse soldaten. Als site als dusdanig aangeduid op de Ferrariskaart (1770-1778) en de Atlas der Buurtwegen (circa 1843), op laatstgenoemde kaart als "Ferme Vanhonsbrouck" en met twee losse bestanddelen. De huidige opstelling met boerenhuis en stal ten noorden (1908) en schuur uit de wederopbouwperiode ten zuiden beantwoordt nog steeds aan dezelfde opstelling.
Boerenhuis met aansluitende stal met jaarsteen "1908". Verzorgde gele baksteenbouw, zie penanten, friezen, strekken in rode baksteen en knipvoeg. Bewaard houtwerk met T-indeling en (nieuwe) luiken. Rechter zijgevel met drie rondboogvenstertjes.
Dubbele dwarsschuur uit de jaren 1920, met geïncorporeerde stal. Zijgevels afgewerkt met aandaken en vlechtingen. Rechthoekige - verdiept in korfboognissen - en korfbogige muuropeningen onder verhoogde dakoverstek
ERVINCK L., DEBAEKE S., Het drama van Esen, Koksijde, 1996, p. 37.
Bron: MISSIAEN H. & VANNESTE P. met medewerking van GHERARDTS F. & SCHEIR O. 2005: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Diksmuide, Deel I: Deelgemeenten Diksmuide, Beerst, Esen, Kaaskerke, Keiem en Lampernisse, Deel II: Deelgemeenten Leke, Nieuwkapelle, Oostkerke, Oudekapelle, Pervijze, Sint-Jacobskapelle, Stuivekenskerke, Vladslo en Woumen, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL18, onuitgegeven werkdocumenten. Auteurs: Vanneste, Pol; Missiaen, Halewijn Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
