Het RVT Heilig Hart is een nieuwbouwproject, in gebruik genomen in 1995, in de tuin een watertoren als enige restant van het voormalige Heilig Hartgasthuis dat was gesitueerd op de hoek van de Vilvoordsesteenweg en de Veldkantstraat, gesloopt in 2000.

In 1891 richtte de gezusters baronessen d'Overschie een gasthuis en rusthuis op voor de bejaarden van Grimbergen waarvoor zij het pachthof Van Laethem (ook gekend onder de naam De Mets en Costermansstede) en in 1901 het ernaast gelegen Koverishof opkochten. Aanvankelijk werden de bestaande volumes verbouwd en aangepast om dan geleidelijk aan gesloopt en vervangen te worden, (zie kadasterschetsen van 1893, 1896, 1897, 1914, 1928, 1932 en 1937).

De watertoren behoort vermoedelijk tot de bouwcampagne van 1928. In 1921 werd namelijk de Naamloze Vennootschap "Institut du Sacré Coeur" opgericht met als doel het instituut te voorzien van een hospitalisatie- en medisch-chirurgische dienst, alsook een rusthuis en een sanatorium in te richten. Hiervoor werden onder leiding van architect L. Pepermans en de Grimbergse aannemer V. Adams in de as van de noordelijke vleugel, langs de Veldkantstraat, twee nieuwe gebouwen met centrale verwarming opgetrokken. Dit geheel werd ingetekend op het kadaster in 1928, samen met nog twee verderop in de straat gelegen volumes waarvan het kleinste, hoewel vierkantig, overeenkomt met de huidige plaats van de watertoren. Nog vóór de Tweede Wereldoorlog was de toren buiten gebruik.

Sterk met klimop overgroeide watertoren volgens de classificatie van W. Van Craenenbroeck behorende tot groep Y (watertorens die deel uit maken van een gebouw / complex), type D2 (gesloten voet en kuip ruim breder dan voet / cilindrische voet).

Bakstenen schacht met een sterk overkragende achthoekige betonnen kuip op een bakstenen cilindrische schacht. De basis van de kuip is een horizontale betonnen schijf die door middel van consoles en horizontale betonnen ringen op de schacht steunt. Iets onder het waterresevoir een horizontale, achthoekige betonnen loopplaat op consoles met ijzeren leuning. Wegens de begroeiing zijn er geen deur- en/of lichtopeningen in de schacht waar te nemen, wel een ijzeren buitentrap.