Eclectisch ensemble dat gebouwd werd in opdracht van professor Dokter Henri de Dorlodot en bestaat uit zijn woning (1897) en een museum (1905) met latere uitbreiding (1923). Heden Kolenmuseum, Paleontologisch Instituut, Bibliotheek Dierkunde, LICOS en Centre for Transition Economics van de Katholieke Universiteit Leuven.

Nummer 32. Naar ontwerp van architect Vincent Lenertz opgetrokken educatief kolenmuseum met een gevel in neotraditionele stijl, bestaand uit een begane grond met gebouchardeerd hardstenen parement onder een bakstenen bovenbouw van twee bouwlagen en een volwaardige zolderverdieping met getrapt dakvenster. De verankerde gevel wordt verticaal geleed door drie verdiepte spaarvelden waarin drielichtvensters die ter hoogte van de derde bouwlaag uitgewerkt zijn als pseudo-lancetvensters in een spitsboog. De decoratief uitgewerkte diefijzers voor deur en vensters, de typografie van het opschrift "MUSÉE HOUILLER" en de deuromlijsting met reptielfiguurtjes vertonen een lichte art-nouveau-inslag. De door architect Theo van Dormael gerealiseerde uitbreiding bij het kolenmuseum sluit qua stijl aan bij de aanpalende woning Dorlodot en is een geslaagde integratie tussen de twee oudere panden. De drie bouwlagen hoge gevel met mezzanino bestaat uit vier traveeën van gekoppelde lancetvensters boven een geribde hardstenen plint met steekboogvormige keldergaten. De overgang van de mezzanino naar de lagere volumes van de oudere museumvleugel en de herenwoning wordt gevormd door respectievelijk een elegant spietorentje en een trap met hoekzuiltje.

Nummer 34. Naar ontwerp van architect Theo van Dormael in de hoogte uitgewerkte herenwoning met een geribde hardstenen plint onder een bakstenen bovenbouw. De verankerde gevel wordt gekenmerkt door gekoppelde lancetvensters met afzaten en hardstenen tussendorpels, de trapvormige gevelbekroning met ezelsruggen en de iets dieper in het gevelvlak liggende poorttravee met een verdiepte toegangsdeur in een dubbele boogomlijsting en bekroond door een dakkapel. Interieur Vloermozaïeken en een rijke neogotische polychromie van trompes-l’oeil, florale en vegetale motieven versieren plafonds, balken, muren, lambriseringen, schouwen, schouwmantels en trappen in de verschillende salons en kamers. De huiskapel op de tweede verdieping heeft een gepolychromeerd tongewelf, muurschilderingen met draperieën en tekstfragmenten onder een bogenfries van zuilen, mijterbogen en medaillons, en boven de deur een bijbelcitaat: "ECCE STO AD OSTIUM ED PULSO: SI/ QUIS AUDIERIT VOCEM MEAM ET/ APERUERIT MIHI IANUAM, INTRABO/ AD ILLUM ET CAENABO CUM ILLO/ ET IPSE MECUM. APOC. III 20".