erfgoedobject

Pastorie van de Sint-Willibrordusparochie

bouwkundig element
ID
70771
URI
https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/70771

Juridische gevolgen

Beschrijving

De pastorie was afhankelijk van de abdij van Echternach. Vanaf circa 1600 waren de pastoors religieuzen van de abdij van Postel, waarschijnlijk afkomstig van het refugiehuis van de abdij in Bree, dat in de eerste helft van de 17dde eeuw uitgroeide tot een klein klooster. De pastorie wordt voor het eerst vermeld in 1726. Ze is gelegen op een rechthoekig, omgracht en gedeeltelijk ommuurd perceel, met ingang via een poortgebouw in het oosten; hier bevond zich oorspronkelijk een ophaalbrug. Mogelijk functioneerde de pastorie als schans van Reppel, of werd ze op een bestaande schans uit eind 16de eeuw gebouwd zoals te Kaulille. Deze situatie staat reeds aangeduid op de Ferrariskaart (1771-77): binnen het omgrachtte kavel bevinden zich twee tegenover elkaar gelegen L-vormige vleugels, waarvan alleen de westelijke bewaard bleef; ten zuiden van deze gebouwen bevond zich de moestuin, ten westen de boomgaard; ten oosten, buiten de omgrachting bevond zich eveneens een boomgaard. In de Atlas van de Buurtwegen (1845) is de oostelijke vleugel reeds verdwenen; het poortgebouw is aangeduid.

Van de resterende L-vormige vleugel is alleen het noordelijke gedeelte (dienstgebouw) oorspronkelijk. De huidige pastorie (westelijke gedeelte) heeft mogelijk een oude kern maar is heden zowel wat betreft volume als ordonnantie volledig te dateren in het eerste kwart van de 20ste eeuw. Het oorspronkelijke gedeelte dateert uit de tweede helft van de 17de of de eerste helft van de 18de eeuw. Gecementeerd bakstenen gebouw van drie traveeën en één bouwlaag onder steil zadeldak (mechanische pannen). Smeedijzeren muurankers met krullen. Zonnewijzer in de rechtse travee. De onderbouw werd volledig gewijzigd, de muuropeningen aangepast.

Het poortgebouw is een bakstenen constructie uit de tweede helft van de 18de eeuw, met korfboogpoort, geflankeerd door baksteenpilasters onder mansardedak (leien); duifhuis aan erfzijde. De poort wordt geflankeerd door twee lagere bakstenen gebouwtjes van één travee onder mank zadeldak (Vlaamse pannen), de zijgevels afgewerkt met aandak, vlechtingen en topstuk.

  • BLOEMEN H., Bocholt, Reppel: dorpsmonografie, Hasselt, 1986, pagina 198.
  • GRAUWELS J., De aartsdiakonale visitaties van het dekenaat Maaseik (1646-1726), (Het Oude Land van Loon, 38, 1983, pagina's 191-194).
  • MAES S.F. - DREESEN J., De geschiedenis van Bree. De parochie, de oude kloosters, Heverlee, 1946, pagina's 147-159.

Bron: SCHLUSMANS F. 2005: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Limburg, Arrondissement Maaseik, Kantons Bree - Maaseik, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 19n1, Brussel - Turnhout.
Auteurs: Schlusmans, Frieda
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)


Relaties

  • Is gerelateerd aan
    Meervoudige lindendreef bij pastorie

  • Is deel van
    Reppel


Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Pastorie van de Sint-Willibrordusparochie [online], https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/70771 (geraadpleegd op ).

Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed

Contact

Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.