Twee aanpalende, neoclassicistische burgerhuizen naar ontwerpen door de architect Heliodore Leclef. Opdrachtgever van nummer 4 uit 1868 was de heer Jacobs, van nummer 6 uit 1869 de ‘peintre-décorateur’ B. Stoffelen. Beide panden werden na aanleg van de Leien opgetrokken op percelen van de zogenaamde ‘krijgsgronden’, verkaveld na het slechten van de Spaanse omwalling.

De architectuur is representatief voor het rijpe oeuvre van Heliodore Leclef, die een succesvolle loopbaan ontplooide in dienst van de hogere burgerij. Tot zijn gekende realisaties in Antwerpen, opklimmend tot het midden van de 19de eeuw, behoren tal van winkel-, burger- en herenhuizen in neoclassicistische stijl, met invloed van achtereenvolgens de Louis-Philippe- en de second-empirestijl tijdens de jaren 1850 en 1860. Het belangrijkste ontwerp uit zijn late carrière is het Onze-Lieve-Vrouwecollege van de paters jezuïeten op de Frankrijklei, uit 1871. In deze periode bouwde hij meerdere statige hotels op de Leien en rond het Stadspark, alleen of in samenwerking met zijn zoon Edmond Leclef, die mee het beeld van deze belangrijke 19de-eeuwse stadsuitbreiding bepalen.

Met een gevelbreedte van respectievelijk vijf en vier traveeën, tellen de rijwoningen drie bouwlagen onder een zadeldak. Bepleisterde en beschilderde lijstgevels, ingedeeld in horizontale registers door middel van de puilijst en kordon vormende lekdrempels, en met een klassieke gevelbekroning. Sobere versiering met schijnvoegen en spiegels. Rechthoekige naar boven toe verkleinende vensters, op de bel-etage in geriemde omlijsting met oren. Centraal venster van nummer 4 met gietijzeren balkon op bewerkte consoles en dito gestrekte waterlijst. Grotendeels vernieuwde begane grond, met behoud van de oorspronkelijke deuropeningen - in nummer 4 in de middentravee met fraaie houten deur, in nummer 6 in de tweede travee.