Gelegen op het einde van de straat, op een omhaagd pleintje. Vestiging van een kapel vóór 1638 (zie kerkrekeningen), huidige kapel van circa 1700, vergroot in 1722 of 1772 (moeilijk leesbaar jaartal in westgevel). Zwaar beschadigd tijdens de Tweede Wereldoorlog, hersteld in 1951. Bij werken aan gasleidingen opnieuw beschadigd in 1956 met gedeeltelijke instorting van noordgevel, nadien heropgebouwd. Van 1960 tot 1965 in gebruik als parochiekerk, nadien bidplaats en kunstenaarsatelier; heden leegstaand.

Rechthoekige kapel van drie traveeën met driezijdige koorsluiting, onder leien zadeldak met polygonaal klokkentorentje onder klokvormige spits.

Verankerde baksteenbouw geritmeerd door met schijnvoegen gecementeerde steunberen, omlopende daklijst. Blinde westelijke puntgevel met aandak, muurvlechtingen, gedichte oculus en moeilijk leesbaar jaartal "17.." van gesinterde steen. Koorsluiting met kruis van hetzelfde materiaal. Steekboogvormige vensters in gecementeerde bandomlijsting, dito korfboogdeur in eerste travee van zuidgevel.

Witgeschilderd interieur met schijnvoegen en zwart marmeren vloer, deels zichtbaar gebint met trekijzers. Vóór het altaar: vloertegel met inscriptie "hw, hb, mw, ib, 1700". Altaar van gemarmerd hout uit de tweede helft van de 17de eeuw. Altaarstuk en overig mobilair niet meer aanwezig.