De "Witte Engel" vormt de linker helft van een pand dat bestaat uit twee in de 20ste eeuw samengevoegde woningen. Het is een laatclassicistisch burgerhuis uit de vroege 19de eeuw, waarvan de zandstenen sokkel doorloopt in het links aanpalende "de Sonnewijser". Mogelijk maakte het pand oorspronkelijk deel uit van dit herenhuis dat opklimt tot de 16de eeuw.

Rijwoning met enkelhuisopstand van drie traveeën en drie bouwlagen onder een zadeldak (nok parallel aan de straat, leien). Gecementeerde lijstgevel op een kwarthol geprofileerde sokkel uit zandsteen. Regelmatige registers van rechthoekige vensters met individuele lekdrempels. De rechthoekige inkomdeur met bovenlicht is gevat in een laatclassicistische omlijsting uit blauwe hardsteen, met neuten, panelen op de rechtstanden en geprofileerde dagkanten, bekroond door een gestrekte, geprofileerde waterlijst op uitgelengde, gegroefde voluutconsoles met pijnappel.