Oorspronkelijk neoclassicistisch herenhuis van negen traveeën en twee bouwlagen onder pannen zadeldak, volgens het kadasterarchief gebouwd in 1873 door F. Euerard. In 1913 werd het huis gesplitst: het linker gedeelte, eigendom van vrederechter A. Euerard met achteraan uitgebreid, de vier rechter traveeën werden verkocht aan de staat en ingericht als woning voor de postontvanger en postkantoor. Dit gedeelte werd in 1993-96 gesloopt en vervangen door een modern postgebouw naar plannen van architect S. Beel in samenwerking met architect L. Achtergael.

Resterend herenhuis met gepleisterde en geschilderde lijstgevel op een hardstenen plint met keldergaten, horizontaal gemarkeerd door schijnvoegen, arduinen puilijst en kordons en een uitgewerkt hoofdgestel met gelede architraaf, fries met spiegels en een houten kroon- en tandlijst op uitgewerkte consoles. Gemarkeerd rechter poortrisaliet met schijnvoegen, brede steekboogpoort in geprofileerde arduinen omlijsting op neuten, met sluitsteen, vernieuwde beglaasde ijzeren deur. Getoogde vensters, op de begane grond in geprofileerde arduinen omlijsting met diamantkoppen, op de bovenverdieping in gepleisterde geprofileerde omlijsting met sluitsteen en waterlijst op consooltjes, balusters in de borstwering. Rijkelijk uitgewerkt gebogen fronton met palmetversiering boven het venster in de poorttravee. Alle vensters zijn voorzien van rolluiken.