Laatclassicistisch burgerhuis uit de vroege 19^de eeuw, mogelijk met een oudere kern. De weduwe J. Van der Veken, destijds eigenaar van het pand, liet in 1837 op het rechts aanpalende perceel een gekoppeld burgerhuis optrekken, identiek van ordonnantie doch zonder de frontonbekroning. In opdracht van L.M. Borckard, handelaar en fabrikant van pompen en tuinbenodigdheden, verbouwde de aannemer Jacobus Franciscus Lega in 1877 de begane grond tot een klassieke winkelpui met zijportaal. Ook paste hij de rondboogvensters van de bel-etage aan tot rechthoekige vensters. In de loop van de 20^ste eeuw werd de pui nog meermaals verbouwd. Het gekoppelde pand uit 1837, ingrijpend verbouwd door de architect Louis Hamaide in 1886, maakte plaats voor een kantoorgebouw omstreeks 1971.

Rijwoning oorspronkelijk met enkelhuisopstand van drie traveeën en drie bouwlagen onder een zadeldak (nok loodrecht op de straat, pannen). Oorspronkelijk bepleisterd en beschilderd, is de lijstgevel vandaag gecementeerd. Van de regelmatig geordonneerde opstand zijn enkel de tweede verdieping en de laatclassicistische frontonbekroning nog gaaf bewaard. Oorspronkelijk werd de begane grond in de rechter travee gemarkeerd door het vlak omlijste rechthoekige portaal, waarvan het entablement doorliep in de puilijst. De hoge rondboogvensters van de bel-etage, met geprofileerde waterlijsten op doorgetrokken imposten, zetten aan op de puilijst, vermoedelijk voorzien van smeedijzeren borstweringen. Rechthoekig aangepast in 1877, zijn deze ingekort bij een latere verbouwing van de pui. Op de lage tweede verdieping worden de rechthoekige vensters geaccentueerd door waterlijsten, doorgetrokken lekdrempels en onderdorpels met neuten. Het klassieke hoofdgestel samengesteld uit een gelede architraaf, trigliefen en casementen in de fries, wordt bekroond door geprofileerd en gekornist, driehoekig pseudo-fronton. Een vlak omlijste ronde oculus met sluitsteen doorbreekt het timpaan, geaccentueerd door een guirlande.