erfgoedobject

Dokterswoning

bouwkundig element
ID
48979
URI
https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/48979

Juridische gevolgen

  • is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Dokterswoning
    Deze vaststelling is geldig sinds

  • is aangeduid als beschermd monument Dokterswoning met tuin
    Deze bescherming is geldig sinds

  • is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Dokterswoning
    Deze vaststelling was geldig van tot

Beschrijving

De voormalige dokterswoning werd circa 1883 als een 'herenhuis met aanhangen' door dokter Lodewijk Heechout-Janssens gebouwd op een onbebouwd perceel palend aan de Schelde dat in 1877 door graaf Maximiliaan van Gent was verkocht. De dokter bewoonde dit goed en oefende er tot 1907 zijn dokterspraktijk uit, het jaar dat hij deze overdroeg aan zijn zoon dokter Armand Heechout, in 1926 overgenomen door dokter Richard De Bruycker. Vanaf 1914 werd een gedeelte van het huis bewoond door de rentenierster Irma Heyndrickx-Staes en haar gezin, nadien werd het pand in 1944 in twee percelen verdeeld en afzonderlijk verkocht. De aanpalende keuken, garage en paardenstal werden inmiddels afgebroken om plaats te ruimen voor een nieuwbouw.

Gerestaureerd door de huidige bewoners met onder meer herstellen van de daken, droogmaken van muren, herbepleisteren en herschilderen van de voorgevel. Ook het interieur diende grondig gerenoveerd te worden. Het stucwerk van de plafonds, de schouwmantels en de vloer werden oordeelkundig gerenoveerd.

Achterin gelegen woning, van de straat afgesloten door een fraai heraangelegde omhaagde voortuin. Verharde oprit gemarkeerd door een beukenrij leidend naar de achterliggende garage, de voormalige remise met dienstgebouwen in de aanpalende grote tuin.

De oorspronkelijke U-vormige plattegrond van het complex werd enkele jaren geleden door de afbraak van de oostelijke bijgebouwen gewijzigd tot een L-vormige. Enkel de bijgebouwen aan de westzijde bleven behouden. De herenwoning van 1883 is een vrijstaande woning met dubbelhuisopstand in neoclassicistische stijl, met ten westen een aanpalende lagere bijbouw. Het gebouw telt twee bouwlagen en vijf traveeën onder een schilddak met centrale dakkapel en schoorstenen op de vier hoeken. Gepleisterde en geschilderde voorgevel met hardstenen plint geritmeerd door horizontaliserende cordonlijsten en een hoofdgestel met kroon- en tandlijst op klossen. Getoogde voordeur in geprofileerde hardstenen omlijsting op neuten. Getoogde vensters op de begane grond met luiken, op de bovenverdieping in een geprofileerde omlijsting met siersluitsteen, guirlande en geometrisch laagreliëf onder de lekdrempels naar bestaand model. De zij- en achtergevel waren tot voor enkele jaren voorzien van een gevelberaping, bij de renovatie verwijderd. Tegen de zijgevel met venster bevond zich oorspronkelijk een lage aanbouw onder afgewolfd lessenaarsdak, aan de voorzijde eveneens gepleisterd en voorzien van een beluikt steekboogvormig venster in een spaarnis. Enkel de aanbouw ten westen bleef bewaard. In de oostgevel zijn de sporen van de afgebroken aanbouw nog zichtbaar.

Achtergevel van slechts drie traveeën met gelijkaardige opbouw met centrale dakkapel.

Ten westen achter de remise, oorspronkelijke dienstgebouwen met één geleding en enkele deuren, vensters en een poort. Naar verluidt deden ze de laatste decennia dienst als koetshuis en kolenhok.

Interieur

De herenwoning is opgevat als een dubbelhuis met symmetrische opbouw, met twee grote salons aan weerszij van de centrale hal. De hal werd voorzien van een gestucte zoldering en een fraaie vloer van zwarte en witte marmer met geometrisch- en stervormig patroon. In de achterdeur werd een kleurrijk glas in lood verwerkt. Tegen de achtergevel bevindt zich een bordestrap met balustervormige geprofileerde trappaal waarrond zich een slang slingert waarvan de open muil doorloopt in de trapleuning.

Fraaiste kamers aan de straatkant een salon met behouden vloer, witmarmeren schouw in neobarokstijl, stijlvol stucplafond met lijstwerk en centraal een rozet met duivenparen, bloemen- en lauwerkransen in reliëf; dubbele deur tussen salon en eetkamer met een gelijkaardig stucplafond met een aan de empirestijl ontleende decoratie. De ruimte aan de straatkant deed vroeger dienst als dokterskabinet en stond in verbinding met de wachtzaal in de kleine aanbouw. Deze ruimte werd grondig gerenoveerd; enkel de cementtegelvloer bleef behouden. Het oorspronkelijke binnenschrijnwerk bleef behouden. De vensters zijn ook nog voorzien van de originele gietijzeren spanjoletten. De ontbrekende spanjoletten en deurklinken werden naar oorspronkelijk model, met zwaanvorm, hermaakt.

  • Vlaamse Overheid, Ruimte & Erfgoed, Afdeling Oost-Vlaanderen, Onroerend erfgoed, archief.

Bron: BOGAERT C., DUCHÊNE H., LANCLUS K. & VERBEECK M. 2006: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie Oost-Vlaanderen, Gemeenten: Berlare, Buggenhout, Lebbeke, Waasmunster, Hamme en Zele, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 20n, onuitgegeven werkdocumenten.
Auteurs: Verbeeck, Mieke; Duchêne, Helena
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)


Relaties


Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Dokterswoning [online], https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/48979 (geraadpleegd op ).

Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed

Contact

Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.