Herenhuis, volgens het kadasterarchief in 1891 gebouwd in een lusttuin door Edmond De Bruyn-Van Duyse als huis met broeikas. Circa 1910 aangekocht door de Banque Centrale de la Dendre om als bankkantoor te worden ingericht; volgens het kadasterarchief in 1911 door deze maatschappij vergroot tot bankhuis. Na verwoesting in de Eerste Wereldoorlog, heropgebouwd naar het oorspronkelijk model volgens ontwerp van 1919 van architect A. Stevens. Monumentale herenwoning in neoclassicistische stijl van vijf traveeën breed en twee bouwlagen tellend, onder kunstleien pseudomansardedak met vijf houten dakkapellen onder gebogen kroonlijst.

Lijstgevel met rijk uitgewerkt parement van natuursteen en blauwe hardsteen. Opvallende en sterk horizontaal geaccentueerde onderbouw van arduin op geprofileerde plint en met horizontale banden onder puilijst boven fries met trigliefen op dropmotieven en panelen met medaillons in beide uitspringende zijtraveeën. Bovenverdieping met symmetrische ordonnantie en aflijnend hoofdgestel met gelede architraaflijst en getande kroonlijst met klossen; beide brede zijrisalieten bekroond door een gebroken gebogen fronton. Rechthoekige muuropeningen in dito spaarvelden op de begane grond. Bovenvensters geaccentueerd door geprofileerde omlijstingen met fijne flankerende halve pilasters en onder kroonlijsten op consoles. Gekoppelde vensterdeuren van de brede zijtraveeën, met pilaster als tussenstijl en gevat in een spaarveld begrensd door geblokte pilasters; voorts zijn beide risalieten geaccentueerd door een breed balkon op zwaar uitgewerkte consoles en voorzien van dito balusterleuning. Volgens oude prentkaart oorspronkelijke toegang met poort in de vierde travee, bij de heropbouw gewijzigd tot venster; twee linker venstertraveeën gewijzigd tot poort en deuropening. Rechter venstertravee later aangepast voor bankautomaat. Aan de achterzijde in het laatste kwart van de 20ste eeuw vergroot met nieuwbouw.

Interieur eveneens aangepast aan de bankfunctie.