Tot aan de Peperstraat reikend, reeds in de 16de eeuw bebouwd perceel zogenaamd Den Koperen Pot, in 1863 beroofd van zijn trapgevel, in 1895 verhoogd en verbouwd tot lokaal van de rederijkerskamer zogenaamd "Het Eglantierken" (opgericht in 1533, ontbonden in 1944). In 1933-1935 naar ontwerp van J. Lauwers in opdracht van weduwe K. Brosens-Weyler verbouwd tot café met toneel- en cinemazaal "Nele". De afgebrande gevel werd in 1948 herbouwd naar ontwerp van P. De Wilde. Later vernieuwd houtwerk.

Rechthoekig volume in nieuwe zakelijkheid van twee traveeën en drie bouwlagen onder plat dak. Voorgevel en vanop de straat zichtbaar deel van de zuidelijke zijgevel met parement van bruingele gevelsteen, beëindigd met vergleisde Hollandse muurkappen.

Voormalige cafépui en privé-ingang met gevelbrede, ver uitstekende betonnen luifel en grote bovenlichten. Brede linkse travee van de bovengevel gemarkeerd door een kolossale erker van glas en beton; smalle rechtse travee met halfrond balkon met buisleuning op de tweede verdieping, oculus en houder voor vlaggenstok op de derde. Het ontwerpplan voorzag café, sanitair en koer op de begane grond links, een lange gang over de volledige diepte van het bouwblok rechts. Op de bovenverdieping waren twee kamers (ten behoeve van de spelers) met daarachter het toneel en de cinemazaal. Achtergevel met bewaarde betonnen trap naar voormalige cinemazaal en projectiekamer. Aangepast interieur met kapsalon en appartement aan de straat, werkplaatsen voor schrijnwerkerij achteraan.