Dit pand, een tweewoonst, was volgens A. Meulemans eertijds gekend als het huis "Sichem" en vormde volgens het wijkboek van 1719 vroeger eveneens een dubbele woning. Rijhuis opgetrokken in traditionele stijl, met twee bouwlagen en vijf traveeën onder een vrij steil pannen zadeldak. Op een vandaag verweerde gevelsteen figureert, binnen een cartouche, het jaartal 1642. Bak- en zandsteenbouw met muurankers met kram en krul. Met zijn breedhuisvorm met centrale travee, beëindigd door een trapvormig dakvenster, vormt dit pand typologisch één van de zeldzaam bewaarde exemplaren van dit soort architectuur. Op oude prentkaarten figureert het met een aangepaste linkse gevelhelft, namelijk met rechthoekige vensters met verlaagde benedendorpels, smal uitstalraam en rechthoekige deur, voorts met nog een grotendeels zichtbare linker zijtrapgevel met schouderstuk en speklagen in de top en rechts het aandak van de zijpunt- of zijtuitgevel eveneens met schouderstuk.

Volgens een bouwvergunning van 1923 werd het pand gerestaureerd naar ontwerp van architect E. Mispelter met onder meer vernieuwing van metselwerk en zandstenen elementen, herstel en uniformeren van de kruisvensters en inbreng van glas-in-loodramen, aanpassing van de begane grond met een arcadestructuur en een gewijzigde ordonnantie in het rechter gedeelte, en de aflijning links door een hoekketting. De sterk overkragende dakrand met modillons boven de steigergaten, wordt onderbroken door het getrapte dakvenster met schouderstukken tussen muuraanzetten op kraagstenen: houten luik binnen vlakke rondboogomlijsting met sluitsteen en imposten, balkgat erboven.