Traditioneel diephuis van twee traveeën en drie bouwlagen onder een pseudo-mansarde, uit het vierde kwart van de 16de eeuw, mogelijk 1598. Het pand vormde sinds 1932 één geheel met het aanpalende Handschoenmarkt 19, een sterk verbouwde traditionele kern, uitgebaat als pension. Bij een verbouwing in opdracht van Charles Duym-Schrauwen in 1951, naar een ontwerp door Frans De Hondt uit 1950, werden het zadeldak en de achterpuntgevel vervangen door een pseudo-mansarde.

De trapgevel van zes treden met overhoeks topstuk, heeft een gedecapeerd en aangevuld parement in bak- en zandsteenbouw met speklagen en wigvormige ontlasting, verankerd door smeedijzeren muurankers. Aangepaste rechthoekige bovenvensters - oorspronkelijke kruiskozijnen – waarvan de kwartholle negblokken en druiplijsten uit zandsteen behouden bleven. De door waterlijsten belijnde geveltop wordt geopend door een rechthoekig drielicht met lager middenluik, kwartholle negblokken en druiplijsten; gedicht luik erboven. Verbouwde winkelpui.