In het neogotische gebouw (inwijding 1847) werd de oorspronkelijk romaanse koortoren in de huidige westgevel geïntegreerd.

Ingebouwde vierkante westtoren van zandsteen, bekroond met een ingesnoerde naaldspits en opklimmend tot de 12de eeuw. De westgevel is voorzien van één, de overige gevels van twee rondboogvormige galmgaten, die dieper liggende rondboogvensters (mogelijk aanvankelijk met deelzuiltje) omlijsten. Duidelijke sporen van twee achtereenvolgende dakhellingen van het vroeger éénbeukige schip, boven de huidige westingang; laatstgenoemde in een rondboogomlijsting van arduin (18de eeuw). Voor het overige werd het gebouw opgetrokken uit baksteenmetselwerk op een zandstenen onderbouw.

Mobilair. Beschilderde luiken van twee renaissancetriptieken, van de Heilige Maagd en de Heilige Hubertus (einde 16de eeuw). Barokke beelden uit de 18de eeuw.

Meubilair uit de 18de eeuw, in Louis XV-stijl, onder meer biechtstoelen, kerkmeesterbanken, preekstoel, tochtportaal en orgel.