"Hof ter Steenberg", heden semi-gesloten, grotendeels negentiende-eeuwse hoeve, gelegen in een steile bocht van de weg. Volgens sommige historici lag in deze omgeving de hoeve die aan de basis lag van het ontstaan van de heerlijkheid Sint-Laureins-Berchem.

Het huidige complex bestaat uit verankerde bakstenen gebouwen overwegend onder pannen zadeldak, gegroepeerd rondom een geplaveid, polygonaal erf met vijver ter plaatse van de vroegere mestvaalt: het woonstalhuis ligt ten noordwesten, wagenhuis en varkenshok, van elkaar gescheiden door de toegangspoort liggen ten noordoosten, paarden- en koeienstallen ten zuidoosten en de schuur met jaartal 1860 ten zuidwesten. Woonstalhuis, schuur en de stallen aan zuidoostzijde werden kadastraal geregistreerd als "reconstruction totale" in 1865, maar de gebouwen waren op dat ogenblik al enkele jaren in gebruik; wagenhuis en varkenshok werden respectievelijk ingetekend in 1910 en 1913.

De onderkelderde woning van zes traveeën en anderhalve bouwlaag bevat volgens de eigenaar nog een oudere kern en vertoont eenvoudige rechthoekige muuropeningen met lateien en lekdrempels van blauwe hardsteen; vernieuwd schrijnwerk. De rechthoekige deur zit gevat in een aangepaste, vlakke omlijsting van blauwe hardsteen die enigszins verweerd aandoet.

Het stalgedeelte voor paarden en koeien telt vijf traveeën en vertoont aan de buitenzijde kleine steekbogige venstertjes; inwendig is de paardenstal gekasseid en overdekt met een troggewelf op gietijzeren zuiltjes, voederbakken en ruif bleven bewaard; de koeienstal heeft een bakstenen vloer maar is geplafonneerd op ijzeren zuiltjes; ook hier bleven de voederbakken bewaard.

De tweebeukige langsschuur telt vier traveeën en is in de zuidoostelijke puntgevel door middel van uitstekende baksteenkoppen 1860 gedateerd; uilengaten in de top en rechthoekige poort onder houten latei.