Zwaenhofstede, gerenoveerde gesloten hoeve, heden gesplitst in twee woningen, in kern opklimmend tot de achttiende eeuw; volgens de huidige bewoner droeg een balk in de woonkamer het jaartal 1732.

Monumentaal geheel gelegen op de hoek met de Jan Vandersteenstraat en bestaande uit verankerde bakstenen gebouwen van één bouwlaag onder aaneengesloten, pannen zadeldaken, geschikt rondom een gekasseid erf: woongedeelte ten noorden, stallen ten oosten en ten westen en schuur met aansluitende paardenstal ten zuiden. De rechthoekige of steekbogige muuropeningen werden gedeeltelijk aangepast. Vooral het achttiende-eeuwse woongedeelte werd vrij recent gerenoveerd: de muren werden grotendeels vernieuwd, zie metselverband, en de rechthoekige vensters, al dan niet met latei en lekdrempel van blauwe hardsteen, kregen nieuw schrijnwerk. De rondbogige deuromlijsting van streekeigen arkose bleef zowel in de voorgevel als in de erfgevel behouden, zij het gedeeltelijk vernieuwd. Het oostelijke deel van de woonvleugel, het huidige nummer 65, is een negentiende-eeuwse uitbreiding, kadastraal geregistreerd in 1876.

De U-vormig ingeplante bijgebouwen kregen hun huidige vormgeving voor het grootste deel in het begin van de twintigste eeuw zoals blijkt uit hun uitzicht en de kadastrale mutatieschetsen waar in 1913 een grondige volumewijziging wordt ingetekend. De westelijke stalvleugel van negen traveeën wordt gemarkeerd door een min of meer centrale rondboogpoort naar het erf en vertoont kleine segmentboogvensters en inwendig troggewelven. Het meest oorspronkelijke gedeelte wordt gevormd door de achttiende-eeuwse, tweebeukige langsschuur van zes traveeën onder een zadeldak dat aan erfzijde sterk overkraagt; bewaard aandak met topstuk en vlechtingen aan de oostzijde; rechthoekige deur in vlakke omlijsting van blauwe hardsteen aan erfzijde. Bewaard gebint met pen- en gatverbindingen en telmerken.