Kleine, voorheen L-vormige hoeve, thans met losse bestanddelen. Het oudste gedeelte is het L-vormige noordelijke gedeelte, bestaande uit het woonhuis (ten noordoosten) en de dwarsschuur (ten noordwesten). Deze gebouwen dateren waarschijnlijk uit de eerste helft van de 19de eeuw, en zijn een vervanging van een ouder gebouw van dezelfde vorm (Ferrariskaart, 1771-1777).

Gebouwen in stijl- en regelwerk met witgekalkte bakstenen vullingen onder zadeldaken (Vlaamse pannen), op een stoel van gepikte silexblokken. Zij- en achtergevels van het woonhuis zijn volledig versteend waarschijnlijk circa 1908. Klein, haaks bijgebouwtje, mogelijk een vroeger bakhuis tegen de voorgevel, waarschijnlijk in hetzelfde jaar vergroot, doch met resten van de oorspronkelijke vakwerkbouw.

De schuur werd in de 20ste eeuw omgevormd tot stal, waarbij nieuwe vensters en een deur aangebracht werden. De houten omlijsting van de gedichte rechthoekige poort bleef behouden. Het stijl- en regelwerk is vrij rijk, met kleine, vierkante vakken.

Ten zuiden van het erf werd circa 1908 een bakstenen stal onder zadeldak met aanleunende lagere travee onder schilddak bijgebouwd. De traveeën zijn gemarkeerd door baksteenlisenen. Kleine, getoogde, bakstenen vensters.